پشت این کتاب نوشته شده است : تولد یک عفریت!
چیزی که تا واپسین صفحه به دنبال او بودم ، اما ملاقاتش نکردم.
بچه آهو برای من سراسر احساسات بود، احساساتی که عمیقأ دردناک بودند و همین باعث شد که من توان زود تمام کردنش رو نداشته باشم.
استر، دختری که در خلاصه عفریت نامیده شده است.
در چشمم شیشه ای خورد شده ای بود ، که ذاتش به زخم زدن مبدل شد.هر چند که اشتباهاتش را توجیه نمیکنم. 
او گلدانی بود که زیبایی ها و رنج ها را میبیند ، هنوز چشم ها و قلب اش هر چند تکه پاره شده کار میکند ، اما دیگر چیزی جز شیشه ای تکه تکه شده که در کل طول زندگی اش پهن شده نیست.
      

        کاش میشد این یادداشت رو خودتون می دیدید.
اما ازتون ممنونم آقای وحدانی ، بابت چاپ این کتاب.💚
      

        رنجشی که بعد از تموم کردن این کتاب تو قلبم حس میکنم واقعیه.چه رنجی بر شما گذشته بوده هوپاتیا....
      

        بو رادلی رو احتمالا هیچ وقت یادم نره.