جالب ترین بخش کتاب علاوه بر داستان یا نمادها و شخصیت جالب امیلیا، نحوه روایت بود و نگاه غیر خنثای راوی، پرش های زمانی و واکنش اهالی آبادی و ارتباط وقایع،کافه و آبادی باهم بود.  توصیفات اول و اخر کتاب که در زمان حال روایت می شن رو چندبار خوندم و لذت بردم. کتاب ساده ای بود که در یک نشست تمام میشه.
      

        این کتاب اشغاله، کی گفته که میتونید این کتاب رو با این حجم از سانسور، ترجمه و چاپ کنید، اونم چه چاپی، چشم هام کور شد تا تموم بشه.اصلا موضوع یک خطی کتاب هم قابل گفتن نیست. واقعا مخاطب بازیچه است؟ که ترجمه بد رو با سانسور همه چیز و همه ی روابط ادم ها همینطوری بدیم یه چاپ بی کیفیتی هم بکنیم که بخاطر چشم درد بلکه بی خیال کتاب بشن.
      

        خیلی دوست دارم این نویسنده رو. چند سال پیش خونده بودم دوباره خوندمش  ایده ها و فکرهای درونیش خیلی بامزه اس.