الکوووو

نازی ها

بهترینِ داستانیِ ایران

فرض کنید که "چاق‌سلامتی" کردیم! اما بعد: انگشت گذاشتن روی کتاب‌های داستانی ایرانی، برای من سخت‌کاریه. به‌دلیل اینکه زود فرصت زندگی، تنفس در فضای‌قصه، درکِ‌دغدغه‌های مردم‌شون رو پیدا می‌کنم. البت که شده برای شادی روح نویسنده هم به‌به‌چهچه‌ای میگم که: « اِی بر پدر مخالفت لعنت که چقدر خوب نوشتی!» وخلاصه ممکن بیشتر هم بشه و با کتاب: بخندم، احساساتی بشم عاقبت‌شه جلوم کوهِ‌دستمال، استرس و هیجان‌ بکشم، زندگی کنم، ارتباط بگیرم و دست آخر که تمام شد، کتاب رو محکم ببندم و خیره بشم به‌جایی و "هوم" از ته‌دلی بگم! معیار انتخاب من همین‌هاست: بهترین‌هایی که باهاشون عمیق ارتباط گرفتم! بس که لامذهب همه‌چیزش خوب بوده!(هرچند که هنوز دارم برای خوندن و این لیست شاید بروز شه.) بسم‌الله: