بخشی از کتاب‌خوان بودن امروزم رو مدیون این کتاب و مادرم هستم که هرشب برام چند صفحه‌ای ازش رو می‌خوند!
یادم میاد که به عنوان یک کودک چقدر از شنیدنش لذت می‌بردم و 
همیشه از مادرم می‌خواستم که یک صفحه بیشتر بخونه!

در طی این سال‌ها چندین بار این کتاب رو از اول خوندم.
فضای کتاب گرم و لذت‌بخشه.
نظر شخصیم اینه که هرکسی می‌تونه ازش لذت ببره.
در مورد کتاب خوندن، گاهی نباید خودمون رو درگیر و محدود سن کنیم.

ترجمه این کتاب بسیار روان و زیباست. به بهترین شکل فضا رو توصیف کرده. انقدر که بوی چوب رو از لا به لای صفحات کتاب می‌فهمم‌!

امیدوارم از خواندنش لذت ببرید. 
      

        نمی‌دونم چطور می‌تونم توصیف کنم اما این کتاب حس غرق شدن می‌داد!
انگار که دست و پا می‌زدم؛ اما هرچقدر صفحات جلو رفت، آروم‌تر شدم و شنا یاد گرفتم!
وقتی به فلسفه نیچه علاقه‌مند شدم تصمیم گرفتم این کتاب رو هم در کنار کتاب‌های خود نیچه بخونم.
تصور می‌کردم بخشی از فسلفه نیچه در این کتاب جای داده شده. (که شده!)
اما به هوای اینکه قراره یک مفهوم کلی از فلسفه نیچه در این کتاب باشه، نباید خوندش!
این کتاب به خودی خود زیباست. بدون توجه به حضور نیچه.
نیچه فقط یک کاراکتر برای رساندن اصل مطلب به خواننده است.
برای من این کتاب نه یک داستان تخیلی، بلکه معرفی روشی برای زندگی بود. این کتاب به من یاد داد چطور با احساساتم رو به رو بشم.
اینکه مطالب روانشناسی در قالب داستانی دراومده باعث می‌شه کتاب رو با علاقه بیشتری دنبال کنی.

امیدوارم تو هم از خوندن این کتاب لذت ببری⁦⁦♡⁩