یادداشت Ziz

        نمی‌دونم چطور می‌تونم توصیف کنم اما این کتاب حس غرق شدن می‌داد!
انگار که دست و پا می‌زدم؛ اما هرچقدر صفحات جلو رفت، آروم‌تر شدم و شنا یاد گرفتم!
وقتی به فلسفه نیچه علاقه‌مند شدم تصمیم گرفتم این کتاب رو هم در کنار کتاب‌های خود نیچه بخونم.
تصور می‌کردم بخشی از فسلفه نیچه در این کتاب جای داده شده. (که شده!)
اما به هوای اینکه قراره یک مفهوم کلی از فلسفه نیچه در این کتاب باشه، نباید خوندش!
این کتاب به خودی خود زیباست. بدون توجه به حضور نیچه.
نیچه فقط یک کاراکتر برای رساندن اصل مطلب به خواننده است.
برای من این کتاب نه یک داستان تخیلی، بلکه معرفی روشی برای زندگی بود. این کتاب به من یاد داد چطور با احساساتم رو به رو بشم.
اینکه مطالب روانشناسی در قالب داستانی دراومده باعث می‌شه کتاب رو با علاقه بیشتری دنبال کنی.

امیدوارم تو هم از خوندن این کتاب لذت ببری⁦⁦♡⁩