دو مرد، یکی فریسی و دیگری خراجگیر به هیکل رفتند تا عبادت کنند.
آن فریسی ایستاد و این‌طور با خود دعا کرد: خدایا، تو را شکر می‌کنم که مثل سایر مردم نیستم؛ هر هفته دوبار روزه می‌دارم و از آنچه پیدا می‌کنم ده‌یک به فقیران می‌دهم. اما آن خراجگیر دور ایستاده‌بود، نخواست چشمان خود را به سوی آسمان بلد کند، بلکه به سینه‌ی خود می‌زد و می‌گفت: خداوندا، بر من ترحم فرما، زیرا من گناهکارم.
به شما می‌گویم که این یک آمرزیده به خانه‌ی خود رفت و نه آن یک.
زیرا هر که خود را برافرازد پست گردد و هرکه خود را فروتن سازد سرافرازی یابد.
از تمثیلات کتاب مقدس(انجیل لوقا، باب هجدهم)