خداوندبه موسی گفت از دو موقعیت خنده م میگیره: وقتی من بخوام کاری انجام بشه و تلاش بیهوده ی دیگران رو میبینم تا جلو انجام اون کار رو بگیرند و وقتی من نخوام کاری انجام بشه و جماعتی رو میبینم که برای انجام اون به آب و آتش می زنند.

قربان دهنت . انگار دوره آخر زمان است. رسم زمانه بر گشته خدا قسمت بکند بیست و پنجسال پیش در خراسان مجاور بودم. روغن يكمن دو عباسی بود ، تخم مرغ میدادند ده تا صد دینار . نان سنگک میخریدیم ببلندی يك آدم کی غصه بی پولی داشت ؟ خدا بیامرزد پدر الاغ بندری خریده بود .با هم دوتر که سوارمیشدیم.من بیست سالم بود، توی کوچه با بچه های محله مان تیله بازی میکردم. حالا همه جوانها از دل و دماغ میافتند، از غورگی مویز میشوند ، باز هم قربان دوره خودمان ، بقولی آن خدا بیامرز : اگر پیرم و میلرزم بصد ناجوان میارزم .

متأسفم. من واقعاً از این که ملحد ها نمی تونند خداوند رو تجربه کنند متأسفم .در تجربه ی خداوند،برخلاف تجربه ی طبیعت که قانون هاش بعد از آزمایش به دست می‌آد، اول باید به قانونی ایمان بیاری و بعد اون رو آزمایش کنی. حتی باید بگم هرچه ایمانت به اون قانون نیرومندتر باشه احتمال موفقیت آزمون‌ها بیش تره یعنی هر اندازه که به خداوند باور داشته باشی خداوند همون اندازه برای تو وجود داره. هر چه بیشتر به او ایمان بیاری، وجود و حضور او برای تو بیشتر میشه.

ای پسر عمران! هرگاه بنده ای مرا بخواند، آن چنان به سخن او گوش می سپرم که گویی بنده ای جز او ندارم اما شگفتا که بنده ام همه را چنان می خواند که گویی همه خدای اویند جز من.