بریده‌ای از کتاب روی ماه خداوند را ببوس اثر مصطفی مستور
1404/2/25
3.5
158
صفحۀ 52
ای پسر عمران! هرگاه بنده ای مرا بخواند، آن چنان به سخن او گوش می سپرم که گویی بنده ای جز او ندارم اما شگفتا که بنده ام همه را چنان می خواند که گویی همه خدای اویند جز من.
ای پسر عمران! هرگاه بنده ای مرا بخواند، آن چنان به سخن او گوش می سپرم که گویی بنده ای جز او ندارم اما شگفتا که بنده ام همه را چنان می خواند که گویی همه خدای اویند جز من.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.