شناخت آثار عقل ، انسان را در شناسایی دقیق عقل یاری میدهد و سبب میشود عقل از آنچه گاه به غلط «عقل» می خوانند، امتیاز یابد. اهمیت این مطلب وقتی روشن تر میشود که بدانیم حتی اندیشمندی چون ابن سینا نیز از این اشتباه در امان نمانده است ! او در بیان شرایط خلیفه و امام میگوید مهمترین شرط امام<<عقل>> و <<حسن الإيالة>> ( تدبير نيكو) است؛ بنابراین، اگر فردی<<اعقل>> بود و دیگری<<اعلم>>، باید <<اعقل>> را امام قرار داد. اعلم باید او را یاری دهد و بر اعقل است که از او کمک گیرد همانگونه که عمر و علی علیه السلام چنین کردند.

ما ، بدون زنان خوب ، مردان کوچکیم.

((حال)) را می‌‌شود با درد گذراند؛ اما تصور دردآلود بودن آینده و دوام بدون دگرگونی ((حال)) ، انسان را از پا در می‌آورد.

وای به حال روزی که روحی که در آن روح خدا باشد، وجدانی که در آن وجدان عدالت باشد پیدا نشود...وای به روزی که بگردی یک علامه طباطبائی پیدا نکنی!