" ما به زندگی کردن روز به روز بسنده می‌کردیم. " آدم‌هایی هستند که عکس‌های هر لحظه‌ی زندگی‌شان را در آلبوم می‌چسبانند و به شما نشان می‌دهند. آن‌ها این امکان را دارند که همیشه دوربینی در دسترس داشته باشند که کار شاهد را برایشان انجام دهد.

فکر می‌کردم که عشق وحدتم می‌بخشد، اما زنان تکه‌تکه‌ام کردند.

من صاحب هیچ چیز در دنیا نیستم جز چشمانت، و غم چشمانت...

ای که در چشمانت دریاچه‌های جنوب را اندوخته‌ای! پیوسته با من باش، تا دریا هم پیوسته آبی بماند.

چشمانت آخرین مرکب‌های سفرند. آیا آنجا جایی برای من هست؟ من از پرسه زدن در منزلگاه‌های جنون خسته شده‌ام؛ و آرام جایی نیافته‌ام.