«پیرنگ هالیوودی» یعنی پیرنگی که همه چیز در آن به سرانجام دلخواه و دلپذیر منتهی میشود و خوشایندی شاید بهانه‌ای باشد برای سانسور تمام عیار و بی‌چون و چرا

نه محققان و نه مشارکت‌کنندگان از درون تحقیق ، بدون تغییر ، بیرون نمی‌آیند.

معلمی همواره دانشجویی را مورد نیاز است که بزرگ‌ترین عرصه کسب دانایی را «کلاس درس»، عملی‌ترین گروه پژوهشگران را «همکاران» و مؤثرترین آزمون اعتبار را «به اشتراک‌گذاری با معلمان» دبگر می‌داند.

تکانه‌های کور بی‌ثبات، مارا به شتافتن های بدون توجه از یک چیز به چیز دیگر سوق می‌دهند. مادامی که اوضاع چنین باشد هرکاری مثل نگاشتن روی آب است! هیچ چیز جز این رشد فزاینده، معنای حیاتی به مفهوم تجربه نمی‌دهد.