«گاهی مصیبت اونقدر زیاد میشه که بازمونده‌ی بدبخت فرصتِ مُردن و دق کردن هم گیرش نمی آد. مخصوصا اگه جوون از دست داده باشه و بعضی اوقات جای همه‌ی عمرِ جوونش هم باید زندگی کنه.» می کوبید روی پایش و ادامه می داد«خدا برای هیچ‌کس نیاره.»

و تاریخ پُر است از رؤیاپردازانی که کسی جدی‌شان نمی گیرد و بعد آن هایند که دیگران را جدی نخواهند گرفت.

تاریخ پُر است از این لحظه‌ها، آدم هایی که می خواهند ناگهان کار را یکسره کنند و بروند گوشه ای و آن‌قدر زندگی کنند که جوانی بشود خاطره ای دور. خیلی دور...

«دوست داشتن از عشق برتر است.»