هفت سال لغزش. دختری که خودش رو توی گذشته پیدا می‌کنه و نیمه گمشده اش رو صبح روزی میبینه که قبلاً یه بار زندگیش کرده.
ماجرای کلمنتاین وست، ماجرای امید و عشق و تصمیمات بزرگه. کتاب واقعا کشش داستانی داشت و باعث شد خیلی زودتر از چیزی که فکر میکردم تمومش کنم. نثر ادبیش و جزئیاتش واقعا دوست داشتنی بود. نکته دیگه ای که دوست داشتم این بود که نویسنده زیاد داستان رو کش نداده بود و مخاطبش رو اذیت نمی‌کرد.
البته، با خوندنش فکر نکنید قراره با یه داستان شگفت انگیز و جدید با شخصیت های بدیع آشنا بشید. خیلی شبیه بقیه کتاب های ژانر خودشه اما تجربه جالبی بود.
اگه عاشق ژانر عاشقانه غربی هستید ارزشش رو داره.
      

        اگر بخوام به این کتاب نه به دید محتوایی و ارزشی بلکه واقعا نگاه کنم... این کتاب جزو ده کتاب مورد علاقه مه.
ابتدا جذبتون نمیکنه. قبول دارم. اما وقتی با ریتم و ادبیاتش خو میگیری تو رو دنبال خودش میکشونه و انتهاش... اتصالش به اون داستان آشنا و حس کردن چاهی خالی  که توی قفسه سینه ات حس میشه.
این کتاب رو با چه میشد اگر تموم خواهید کرد...
      

        یه کتاب فقط درمورد محتوای اخلاقیش نیست. این مطلب رو با این کتاب فهمیدم و با جلد دومش متوجه شدم چقدر یک کتاب ترند می‌تونه سطحی باشه.
جلد اول تا جاهایی جالب بود. یک پیام اخلاقی داشت و اون یک پیام مهم بود. اما همون جور که گفتم نمیشه بهش گفت خوب چون اون یه پیام رو داشت. من نسخه زبان اصلی رو خوندم. نثر ضعیف بود. به داستان عمیق فکر نشده بود. صحنات کتاب بیش از حد بود (تا جایی که ممکن بود داستان رو مختل کنه)  شخصیت سازی اونقدرا خاص نبود. ما در جلد اول اتلس رو دوست داشتیم و توی جلد دوم محبوبیت اتلس هم کم رنگ شد. چیدمان  ماجرا هم حرفه ای انجام نشده و در جلد دوم اوضاح خیلی بد بود.
در کل، اگه اهل خوندن کتاب های عمیق هستید زیاد به بحث ترند اعتماد نکنید. عمدتا چیز خوبی ازش در نمیاد!
      

        ببخشید اگه قراره با شما صادق باشم. منظورم هم از شما شماییه که میخواد این کتاب رو بخونه!
 وقتی پنجاه صفحه اول رو خوندم بجز غلط املایی ها، اشتباهات ویرایشی و ظاهر  نه چندان جذاب کتاب ایراد خاصی حس نمیکردم. شروع داستان عالیه. پر از سوال و مملو از خشونتیه که برای داستان نیازه. انقدر قبل از این کتاب های جنایی با خشونت های آبکی خونده بودم که ابتدای این کتاب به دلم نشست اما بقیه اش؟ نه. واقعا نه.افراد توی کتاب بی دلیل فحاش بودن. زاویه دید از یه جا سه طرفه شد در حالی که نفر سوم واقعا حضور بی ثمری داشت و داستان هرچقدر می‌گذشت ضعیف و ضعیف تر میشد. خشونتش بعضی جاها خیلی بی دلیل بود و نثر کتاب  خسته کننده، پر از جزئیات ، بی فکر و با عمق داستانی کم بود.(حالا اشاره نمیکنم به ضعف بسط شخصیتی که خودش طولانی خواهد بود) در انتها، امیدوار بودم این کتاب متفاوت باشه اما متاسفانه نبود. ناامید شدم.
      

        من عاشق کتاب های کمی شدم اما این کتاب از همونایی بود که منو توی خودش غرق کرد. شخصیت هاش رو دوست داشتم، حسشون میکردم و دیدن اتفاقات داستان های بچگیم لابه لای دنیای علمی تخیلی جدیدی که مریسا مایر ساخته بود خیلی لذت بخش بود. تا این سه جلد منتشر شده عشق های کتاب منحصر به فرد و شخصیت هاش متفاوت بود. چند بار این جلد به خصوص رو خونده ام و باید بگم احساسات انسانی این مجموعه کتاب شما رو تا صبح بیدار نگه می‌داره. ترجمه خانم عبادی هم واقعا عالیه و جلد به جلد بهتر هم میشه.