خاتون و قوماندان را چند ماه پیش خواندم و الان در بهخوان ثبت کردم، در موفقیتش همین بس که هنوز صحنه ها و لهجه های شیرین افغانستانی را گوشه ذهن دارم.
      

        منِ من با منِ او تحول پیدا کرد. منِ من تازه خودش را شناخت و قلمش را پیدا کرد، قلم رضا امیرخانی در این کتاب با اختلاف از آثار دیگه جلو هست و به شدت از نویسنده تشکر میکنم بابت این تحول.