و چه غم بزرگی رو در خودش جای داده بود این کتاب ...
اینکه خواسته ی قلبی همه ی اطرافیانمون همه ی کسانی که دوروبرمون هستنند اینه که بهشون فکر کنیم و به یادشون باشیم چه مرده چه زنده 
و وقتی به هم فکر کنیم و از لحظه لحظه اوقاتی که با همیم استفاده کنیم حسرت های کمتری داریم و ازون مهمتر خاطرات بیشتری به جا گذاشتیم برای هم تا بتونیم گاهی اوقات به اونها فکر کنیم و لبخند بزنیم 
چقدر خوبه که خاطره های خوبی رو برای خودمون از دیگران رقم بزنیم 
حتی یک لحظه هم نمیتونم به غم نداشتن اطرافیانم فکر کنم ...
پس مراقب باشم حتی یک لحظه ای هم که دست خودم نیست رفتار بدی از خودم نشون ندم  کار بدی انجام ندم تا تو دلم نمونه حسرت خوردنش
مثل لحظه ای که جیمز از اخرین دیدار سم تو فکرش مونده بود ...
اگر همین الان قلبم وایسته اخرین لحظه ای که برای بقیه از خودم رقم زدم چه بوده ؟ ....

      

        اینکه نویسنده دو تا داستان را با زمان های متفاوت باهم نوشته بود باعث میشد خواندنش راحت تر  بشود و اینکه در قسمتی که راجب داستان شمس و مولانا بود اینکه داستان از زبان شخصیت های دیگر گفته میشد باعث میشد داستان زیبا تر بشود و بهتر از این بود که داستان فقط از زبان سه شخصیت بیان بشه و این که نویسنده به نظرم خیلی خوب تونسته بود اون اتفاقاتی که توی داستان میافتاد را از زبان شخصیتی بنویسه که داستان رو  جذاب تر  بیان کنه . 
اول کتاب خیلی خوب شروع شده بود و ادمو جذب خودش میکرد 
اما در حین خوندن کتاب گاهی اوقات خسته میشدم یا به اینکه هر چه زود تر به اخر کتاب برسم فکر میکردم   یا برخی اوقات اگر کتاب را کنار میگذاشتم دیگر امکان نداشت دوباره  بتونم ادامشو بخونم (و به خاطر خوندن داستان دیگه اش  وادار به خوندن کتاب میشدم چون همزمان با اینکه از یکی از داستان هاش زده میشدم راجب داستان دیگه اش کنجکاو میشدم   ) ولی بعضی از قسمت های داستان هم منو جذب خوندنش کرد و واقعا خیلی خوب بود و خیلی از خوندن بعضی از قسمت هاش لذت برم 
 وقتی تمومش کردم خیلی خوشحال شدم  و در روند داستان همش به فکر این بودم که تمومش کنم  در کل کتاب خوبی بود 
و به نظرم ارزش یک بار خواندن را داشت 


      

        این کتاب واقعا خواننده را گول میزنه 
از اول کتاب اینقدر ارام یه سری اطلاعات راز آلود میده که زود دوست داری بخونی ببینی اخرش چی میشه و اون سوالایی که تو ذهنت ایجاد شده جوابش چیه ولی باید بگم اخرش کاملا محتوا و .... اصلا همه چیز کتاب تغیر میکنه و میفهمی که رازی در کار نبوده و خیلی اخرش هم زمان هم میتونه تعجب اور باشه چون یک جوری اخرشو تمام میکنه که انتظارشو اصلا نداری اصلا توقع نداشتی اینجوری بشه 😂 و (من بعد تموم کردن کتاب اینطوری بودم که میخواستم جیغ بزنم از حرص ولی نمیشد )و یک چیزی که خیلی روی زیبا شدن کتاب تأثیر داشت این بود که اول هر فصل یک جمله از یک فرد مهم   یا شاید ناشناس را که خیلی زیبا و پر مفهوم بود را مینوشت و لا به لای داستان هم این جمله ها را جای داده بود  خیلی کتابو قشنگ تر کرده بود و همین جمله ها با داستان که باهم نوشته شده بودن خیلی میتونست روی ادم تأثیر بزاره  و درکل کتاب خوبی بود و همون طور که توی مقدمه نوشته بود ارزش یک بار خوندن را داشت 
      

        این کتاب عالی بود  و از اولش من میدونستم که ازش قراره خیلی خوشم بیاد موضوعشو خیلی دوست داشتم و درست فکر میکردم چون  یه کم که گذشت جذبش شدم و توی سه روز تمومش کردم . خیلی قشنگ بود و خیلی چیز های با ارزشی را بهمون گفت  مثلا اینکه بیشتر  اون چیزایی که براشون افسوس میخوریم درست نیست  و اینکه اگه تو بهترین زندگی را هم پیدا کنی و بهش برسی  ولی بازم یک مشکلاتی داره و نمیتونی یک‌ نسخه از زندگی ای را پیدا کنی که همه چیزش گل و بلبل باشه . و اون چیزی که تو ی داستان گذشت و نورا بهش رسیدم خیلی مهم بود برام :اگه به بهترین  کتاب کتابخانه هم سفر میکرد بازم براش یه چیزی کم بود انگار مال خودش نبود خودش برای رسیدن بهشون تلاش نکرده بود و نمیتونست اونطور که واقعا باید لذت میبرد از زندگیش باشه و بهترین زندگی ای که میتونست داشته باشه نسخه اصلی زندگی خودش بود و زندگی اصلیشو تبدیل به بهترین کتابی که تجربه کرده بود رسوند پس هی نگیم کاش اونطوری بودم به جاش خودمونو بهش برسونیم و  یک چیز دیگه هم بود 😅 اینکه به اون چیزی تبدیل نشیم که بقیه ازمون میخوان  وبرای دیگران و خواسته های دیگران زندگی نکنیم  به جاش برای خودمون و به اون چیزی که 
خودمون فکر میکنیم با رسیدن باهاش خوشبختیم تبدیل بشیم  خیلی خوب بود که نویسنده این چیز های مهم را داخل داستان نوشته بود و باعث شد که دیر تر یادم بره .من این کتاب را خیلی  دوست داشتم  و فوق‌العاده بود . 
      

        این کتاب را من بخاطر نویسنده اش که یعنی خانم روث ور بود خوندم و تعریفشو شنیده بودم و اولین کتابی بود که ازش میخوندم . و در حین خواندن کتاب خیلی جا ها بود که حوصله ام سر  میرفت یا میلی به ادامه دادن کتاب نداشتم  و منتظر یک شوک بزرگ و یک اتفاق هیجان انگیز و .... بودم  و  اونطوری نبود که شوکه بشی و قبلا همه چیزو حدس زده بود  و تقریباً اخرش که یکم مثلا میتونست ادم هیجانی بشود را طوری نوشته بود که متوجه نمیشدی که خوب الان این کجاست  و داره چی کار میکنه  (منظورم اونجایی هست که میخواست فرار کنه )  و میتونست بهتر باشه ولی سرفا  جهت سرگرمی نوشته شده بود