به رسم لشکر کتابخوان و حرفه ای بانوی فرهنگ. کتابی را نمیخوانیم مگر رویش یادداشت بنویسیم.
هرخطش را که میخواندم عمیقا دلم می خواست این شکل روایت را در مورد امامین انقلاب میخواندم چون اساسا انسان های بزرگ در عین حالی که به کلیات توجه دارند جزئیات را به دقت و در سر جای خود در نظر می گیرند. وقتی امام موسی اینگونه است امام ما دیگر چگونه لست؟
امام موسی در عین حالی که یک مبارز تشکیلاتی دقیق است به خوش پوش بودن خواهر زاده شان تاکید می کنند ،ایدئولوژی ش در مورد زن همین قدر لطیف و دقیق است که زن را محور و صاحب خانه می داند و نظرش این است اگر قرار باشد در دعوایی بین زوجین یکی خانه را ترک کند و برود آن مرد است و نه زن، اما همین مرد به موقع رزم و نبرد مردی سخت تن و جدی می شوند و دشمن را سرجای خود می نشانند ...
خواندن زندگی این مردمان دیدنیست چون سعی دارند شبیه مولایشان امیر المونین جمیع اضداد باشند و این جمع ها زندگی را منهای بی دردی می کند و برابرش خوش رنگی و جامع نگری می آورد
از خواندن هفت روایت زندگی اما م موسی نه تنها ذهنم تا خود لیبی پرواز کرد و خواست خودش دنبال این امام آنجا بگردد همانجایی که به دعوت رسمی قزافی رفت و برنگشت دلم برایش بیشترتنگ شد ، انگار دلم خواست بیشتر از این کتاب از او بدانم و بخوانم و بیشتر از آن دلم خواست از امام حاضرم، زبانم لال قبل از دیر شدن و از دست دادنش روایات را بخوانم یا اصلا به قول رفیقی خودم بنویسم
...مختصر و مفید بود شاید دوباره بخوانمش و قسمت هایی را روشن کنم مثل آن جمله زیبا که امام مقل به مضمون گفتند زندگی رودخانه است و باید لاجرم در آن به جریان افتاد پس باید به بچه ها شنا کردن یاد داد
از خواندن هفت روایت زندگی اما م موسی نه تنها دلم برای خودش تنگ شد ، دلم خواست از امام حاضرم، زبانم لال قبل از دیر شدن و از دست دادنش روایات را بخوانم یا اصلا به قول رفیقی خودم بنویسم ...مختصر و مفید بود شاید دوباره بخوانمش و قسمت هایی را روشن کنم مثل آن جمله زیبا که امام مقل به مضمون گفتند زندگی رودخانه است و باید لاجرم در آن به جریان افتاد پس باید به بچه ها شنا کردن یاد داد
