اولین کتابی که از این نویسنده خوندم بخش دی بود که واقعا ازش لذت بردم، دومی هم خدمتکار و سومی این کتاب بود که هرچقدر بیشتر کتاب های نویسنده رو میخوندم، بیشتر دستم میومد که چطور مینویسه و اخرش چی میخواد بشه. جالبش اینجاست که معمولا با داستان های ساده و معمولی جلو میره و آخرش رو شوکه کننده تموم میکنه ولی این کتاب اون قدر جذابیت خاصی نسبت به دو کتاب قبلی که خوندم نداشت و حقیقتا کتاب رو با لذت نمیخوندم و صرفا بخاطر این بود که نصفه نیمه رو دستم نمونه! 
      

        اولین کتابی که از خالد حسینی خوندم کتاب بادبادک باز بود. از خیلی وقت پیش اسمش رو شنیده بودم و نمیخواستم اسپویل بشم پس شروع کردم به خوندنش و هرچی جلوتر میرفتم  بیشتر جذبش میشدم. خلاصه من اون کتاب رو تموم کردم و از نوع نوشتن و روایت کردن نویسنده لذت برم و شوقی ایجاد شد که کتاب معروف بعدیش رو بخونم. این کتاب رو هم که شروع کردم جذبش شدم و تونستم ادامه بدمش،البته من بادبادک باز رو بیشتر دوست داشتم ولی با خوندن این کتاب ناراحت شدم، بغض کردم و اشک ریختم و در دلم برای شخصیت های مظلومش افسوس خوردم. 
در هرحال من از خوندن این کتاب لذت بردم و هر دوست و آشنایی که ببینم این دو کتاب زیبای خالد حسینی رو بهشون پیشنهاد میکنم انقدر که روان و ساده‌ست و به دل میشینه.