TBR/نشر بیدگل/تلالو معنا

لحظه‌ای که هستی در گذر خود، مرز میان حضور و غیاب را در هم می‌شکند؛ لحظه‌ای که نمی‌دانی آنچه دیدی، چهره‌ی واقعیت بود یا سرابِ رؤیا.

TBR/جستار/در حاشیه‌ی زندگی

جستارهایی که متن روزمرگی را می‌شکنند؛ نگاهی به جزئیاتِ فراموش‌شده یا گم‌شده در همهمه‌ی زندگی. اندیشه‌هایی که نوشته شدند تا فراموش نشوند. نویسندگانی که هنگام ظرف شستن یا ایستادن در صف نانوایی، کمی بیشتر به رودِ روانِ زندگی نگریستند و نوشتند — نه آن‌قدر مطمئن بودند که فیلسوف باشند، نه آن‌قدر بی‌خیال که شاعر. این جستارها نه برای تشریحِ هدفِ غاییِ زندگی و بشریت‌اند، بلکه برای حس کردنِ زندگی، اندکی بیشتر از پیش.

TBR/داستان و رمان/آفاق قصه‌ها

قصه مرز نمی‌شناسد؛ از زمزمه‌ی نسیمِ صحرا تا همهمه‌ی بی‌پایانِ مترو. هر داستان، افقی‌ست نو؛ جایی که آدمی، بی‌نیاز از کلمات، خود را در دیگری بازمی‌یابد.

TBR/معماری/رد دیوارها

کودکی‌ام را به دیواری تکیه داده بودم که نیمی از حیاط را سایه می‌انداخت. چه دیر فهمیدم دیوار تنها مرزی برای چشم یا مانعی برای عبور نبود؛ بلکه یادواره‌ای بود از پناه، از جدایی، از نگاه‌هایی که در خطوط گچ‌گرفته‌اش خشک شدند، و از نوری که در ترک‌های بی‌صدایش گم شد. هنوز هم لابه‌لای بندهایش، رد پرسش‌هایی‌ست که فرصتی برای شنیدن پاسخ‌شان نماند. (کتاب‌های به جا مانده از لیست‌های مختلف)

TBR/معماری/معماری اندیشیده

معماری، گاه کلام می‌شود؛ و در کلمات، فضا را نه توصیف، بلکه احضار می‌کند. نوشتار از ماده می‌گوید، اما آن‌چه میان سطرها جریان دارد، اتمسفر است — حال‌وهوایی از نگاهی غایب. حس می‌شود در بوی چوبی کهنه، در گرمای سنگفرش، در سکوتی که میان دو دیوار می‌لرزد. خمیرمایه‌ای‌ست که در حافظه لانه می‌کند. (کتاب‌های زومتور و پالاسما)