این کتاب رو به نوجوون ها پیشنهاد می‌کنم. سیر داستان نرم و راحته و قابل فهم. به نظرم برای رنج سنی ۱۲ تا ۱۶ سالی که تازه شروع به کتاب خوندن کردن خیلی مناسبه.  
      

        خرده روایت ها یا بهتر است بگویم خرده داستان های به جا مانده از دهه‌ی شصت. با خواندن صفحه به صفحه اش، هم خندیدم و هم اشک‌ ریختم. برای منی که دهه شصتی نیستم قابل تصور و ملموس بود چه برسد به خود دهه شصتی ها!
      

        تا یک جایی جواب داد. از یک جایی به بعد نه. نمیدانم من به راهکارهایش گوش ندادم یا او ارتباطش را با من قطع کرد. در اولین تجربه‌ی حضورم در به‌خوان به یادش افتادم و وقتش رسیده که برا بار دوم نگاه مجددی به صفحاتش بیندازم. 

      

        در اواسط ۱۴ سالگی و زمانی که سودای خواندن داشتم این کتاب را خواندم. قلم توانمند مرحوم عباس معروفی عزیز آن دختر نوجوان را جذب این کتاب کرد. امتحانات مدرسه را فراموش کرده و «یه‌تِک» به خواندن کتاب می‌پرداختم. برایم جالب بود که می‌توانستم با آیدین هم‌ذات‌پنداری کنم.