نیل، گفت: «یه پنی می‌دم که بدونم تو سرت چی می‌گذره؟» تاد سرش را تکان داد و گفت: «حتی اونقدر هم نمی‌ارزه.»

آرزو می‌کنم که آسمان سعادتت همیشه نورانی باشد و لبخند شیرینت همیشه روشن و مصفا باشد و تو را برای آن دقیقه‌ی شادی و سعادتی که به دلی تنها و قدرشناس بخشیدی دعا می‌کنم.

خدایا ، خدای من ! آیا یک دقیقه ، فقط یک دقیقه سعادت ، برای کل عمر آدمی بس نیست ؟...

«یعنی چه؟یعنی هیچ زمانی کسی را ندیده اید؟» «دیدن که آری!همه کس را می‌بینم ،اما با این همه تنها هستم!»

"چرا حتی بهترین آدم ها همیشه چیزی را پنهان می‌کنند؟ چرا حرف چیزهایی که در دل دارند با هم نمی‌زنند؟ جایی که می‌دانند حرف هایشان با باد هوا هدر نمی رود چرا چیز هایی که در دل دارند به زبان نمی آورند؟ چرا ظاهر همه طوری است که انگاری می ترسند اگر آنچه در دل دارند به صراحت بگویند احساسات خود را لگد مال کرده باشند؟ ..."