داستان زندگی و حیات در کشاکش دو مفهوم «فضیلت مندی و سکولار» ،که گاهی از جنبه ی کمی و گاهی از جنبه ی کیفی ،زندگی بشر را مورد بررسی قرار می دهد .
که به مفهوم« حیات طیبه ی » قرآن نزدیک تر هست مفاهیمی که زندگی دینی و دین دارانه را و شریعت مدارانه را توأمان داشته وهمراه فضیلت های اخلاقی و هنجار های دینی است و در عین حال منکر نعمات دنیایی نیست ،به زبان دیگر زندگی موفق تمدن ساز ،ارزشمند که کماکان به زیور فضیلت و ارزش آراسته است .
        

          جالب بود . انگار که مولان و مریدا وارد داستان سیندرلا شده باشن .
        

          وقتی خوانش این کتاب به پایان رسید، از اینکه زیر جمله ای از این کتاب خط نکشیده بودم، تعجب کردم! 
انگار از اول اصلا قرار نبود جمله ی الزاما خاصی از این کتاب یادم بمونه! بلکه مهم، مفهوم و حرفی بود که نویسنده می‌خواست با شخصیت هایی که ساخته ، بهمون منتقل کنه، 
اینکه چطور زندگی یک آدمیزاد و یک سگ ِ پیر و درمونده می‌تونه بهم شبیه باشه، اینکه چطور گاهی مجبور میشی تصمیم های سختی توی زندگیت بگیری ، اینکه زیستن با آرزوهای محال یعنی چی و کلی  حس و حرف دیگه.
از خوندن این کتاب خوشحالم، شاید روزی هم دوباره سمتش برگردم،
این کتاب تونست منو مجددا بعد از سال ها دوری از ادبیات، با این فضا آشتی بده و دوباره دست منو تو دست کتاب بذاره 
ازت ممنونم آقای جان اشتاین بک  !
        

          🍃در کدام لحظه از لحظه‌های ما، زندگی به کلی عوض نمی‌شود؟

جان بنویل، نویسنده‌ی ایرلندی، که به نثر شاعرانه و پراز جزئیاتش معروفه. اکثر آثارش به موضوعاتی مثل هویت، خاطره و غم می‌پردازند. رمان “دریا” هم که به تعبیری یکی از شاهکارهای این نویسنده به حساب میاد، ازین قاعده جدا نیست.

رمان «دریا» داستانی عمیق و فلسفی درباره‌ی ناخوداگاه و غم از دست دادنه. به سبک جریان سیال ذهن و شاعرانه یا بهتر بگم نقاشانه نوشته شده(جزئیات دقیق و واضح). شخصیت اصلی “مکس موردن” یک مورخ هنریه که زنش رو به تازگی از دست داده و بعد ازینکه یه خواب مبهم میبینه تصممیم میگیره به روستای ساحلی دوران کودکیش برگرده. در حین این برگشت برای ما روایت‌هایی داره از کودکیش، قبل و بعد از ازدواج، رابطه با همسرش در حین بیماریش.
شروع قشنگ و خاصیم داره: خدایان باهم وداع کردند..

توی بیشتر توصیفات خیلی خودمونی بود و یجورایی خواننده رو درگیر میکرد، اینو دوست داشتم!
خیلی شیک، با جملات فیلسوف‌مأبانه‌ی سنگین و جذاب، موضوعات ساده‌ای رو که پشت‌گوش انداختیم و دوست نداریم بهشون فکر کنیم رو یاداوری میکنه! حتی بعضی حقایق رو توی صورتمون می‌کوبه. مثل فکر کردن به زندگی شادمون در گذشته و یاداوری مدام خاطرات برای فرار از حال و آینده.
🍃گذشته درون من مثل قلب دوم می‌تپید.

یه سری ارجاع هم میده به بعضی آثار تاریخی هنری واقعی مثل نقاش معروفی بنام “پیر بونار”. اگه اطلاعاتتون درین موارد زیاد باشه احتمالا بیشتر ازش لذت ببرین هرچند ندونستنشم لطمه‌ای وارد نمی‌کنه و میتونین سرچ کنین.
البته یه سری نکته و ابهام برای “من” باقی گذاشت که به این موضوعات مربوط نمیشه و برای همون نمره‌ی کمتری دادم :). (مثل قبر!!)

یکی از موضوعات دیگه‌ای که بنویل توی این رمان زیاد بهش پرداخته بود “ناخوداگاهه انسان” و ارتباطش با خاطرات بود. اینکه گاهی بعضی خاطرات که حتی شاید دوسشون نداریم مثل نقاشی تو ذهن حک شدن (یا فکر میکنیم اینجوریه؟!) و گاهی یسری از خاطرات از ذهن پاک شده و فقط فکر میکنیم که درست بخاطر میاریم. و مکس هم خیلی به این مورد اشاره میکرد.
🍃باز قاتی كردم. سر نخ ماجرا را گم كردم. چرا باید خودم را شكنجه كنم و با اين معادلاتى كه جوابى براى آن ها پیدا نمى‌شود خودم را آزار دهم؟ بس كن مكس! خودت را ول كن. 

آخ که من چقدر به این موضوع علاقه دارم(≖ᴗ≖)! چندوقت پیش یه مطلبی خوندم که فکر میکنم گفتنش اینجا خالی از لطف نباشه: مثلا ممکنه برای شما (دور از جون^◡^ ) یه سوءتفاهمی پیش بیاد.. هرچقدر زمان بیشتری بگذره رفتار طرف مقابل براتون توجیه‌ناپذیرتر میشه! چرا؟ چون ذهن انسان برای بقا تکامل یافته و ممکنه دقیق اون اتفاق رو بخاطر نسپرده باشه. اما وقتی میخواین اون خاطره رو یادواری کنین، قسمت‌های خالی رو شبیه‌سازی و طوری توصیف و تعریف میکنه که حق با شما میشه :)).

در کل بخوام بگم این کتاب ممکنه سبک و سلیقه‌ی هرکسی نباشه!بخصوص که قسمت اول داستان یکم روند کُند و مبهمی داره. با این تفاسیر اگر به موضوعات فلسفی علاقه دارید توصیه میکنم :) اما لازمه که مجدد یاداوری کنم که اگر وسط کتاب خسته شدین، حتما ادامه بدین! پایان‌بندی ارزشمندی داشت. امیدوارم بخونید و لذت ببرید (◕‿◕✿).

دوست داشتم یادداشت رو با این بریده تموم کنم..
🍃من جاشو پيرى را به ياد مى‌آورم كه كنار آتش بخارى چرت میزد و سرانجامى مثل دريانديده‌ها مى‌يافت و باد گزنده‌ی زمستانى پنجره‌ها را به لرزه درمى‌آورد. واى! چه شود كه مثل او باشى، كه او بوده باشى.
        

          روایت سفر، اما نه به آن معنا که می‌شناسیم.

مهزاد الیاسی با این کتابش از این جمله معروف- که دیگر تکرار دارد نخ‌نمایش می‌کند- که «هر سفر یک سفر به درون است» یک‌جورهایی اعاده حیثیت کرد؛ طوری که اساساً گویی در درون سفر می‌کرده، و حالا از قضا در سفرِ بیرون هم بوده.

روایت مراسم نپالی این کتاب میخکوبم کرد و روایت روستای دَوان آنی بود که حظ بردم ازش. 

نقدم این است که همان برگ برنده‌اش که کاربرد هنرمندانه‌ی کلمات است، چندجا از فرط استفاده شد نقطه‌ی ضعفش؛ به منِ خواننده حس مواجهه با چیزی شبیه ارزانی کردنِ رگباریِ ترکیب‌های بدیع می‌داد، و در نتیجه روایت از ریتم می‌افتاد.

خلاصه اینکه در زمانه‌ی «رشته‌استوری» ساختن از سفر و قطار کمیت‌زده‌ی هایلایت‌های اینستاگرام، این کتاب درباره‌ی کیفیت بود. از زبان یک دختر کوله‌گرد، هیچ‌هایکر (مرام‌سوار؟) و ماجراجو، حرف از تنهایی، سکوت، سکون، عرفان و طلب می‌زد و آشنایی‌زدایی غریب و دلچسبی می‌ساخت. خواندنی‌ست و چندین روایتش، به یادماندنی.
        

          • لذت بردم. این کتاب مختصر نیست، ولی مفید هست. یعنی توصیف و توضیح حشو و اضافه تقریباً ندارد.

• ترجمه‌ی سپیده حبیب روان بود و دلچسب. 

• گمان می‌کنم هم‌زمانی خواندن این کتاب با تجربه‌ کردن نوعی تراپی یا به قول یالوم «درمان با سخن‌گفتن»، باعث می‌شود ارتباط عمیق‌تری با جریان داستان برقرار بشود.
        

          انسانْ غایتِ دینِ خداست✨
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
📝 یادداشت کوتاه و خودمونی من برای کتاب «حکایت مرد تنها»

📢 موضوع کتاب: زندگینامه کوتاه از آیت‌الله شهید مدرس

📜 کتاب «حکایت مرد تنها» نوشته‌ی آقای حمیدرضا شاه‌آبادی هستش. این کتاب یک اثر جمع و جوره که به شیوه داستانی زندگی شهید آیت‌الله مدرس رو روایت می‌کنه. در این کتاب ما با شهید مدرس همراه می‌شیم و از زاویه دید ایشون دوران کودکی، بزرگسالی و همچنین بخش‌هایی از دوران فعالیت ایشون در عرصه سیاست رو می‌خونیم. البته بخش‌هایی از کتاب از زبان راویان دیگری هم گفته شده که به نظرم ایده خوبی بوده.
درسته که ما توی این کتاب با یک روایت کاملا تحلیلی از تاریخ مواجه نیستیم (چون بالاخره روایت‌ها داره در قالب یک داستان بیان می‌شه) اما مسائل و حوادثی که در کتاب بهش گفته شده اتفاقاتی هست که در تاریخ رخ داده و از این جهت می‌تونه ما رو کنجکاو کنه و به این سمت سوق بده که بریم بیشتر از تاریخ کشورمون بخونیم و بیشتر با بزرگان این سرزمین آشنا بشیم✌🏼🇮🇷
👈🏼 راستی اینکه چرا عنوان کتاب «حکایت مرد تنها» انتخاب شده رو در خلال صفحات این کتاب بهش پی خواهید برد.


🧑‍🏫 مخاطب خاص کتاب چه کسانی هستند؟
به نظر من این کتاب برای افراد زیر می‌تونه مفید و جالب باشه:
🔸افرادی که علاقه دارن از تاریخ معاصر ایران بخونن
🔸افرادی که دوست دارن در زمینه مسائل سیاسی-اجتماعی تاریخ معاصر ایران مطالعه کنن
🔸افرادی که به داستان علاقه دارن
🔸افرادی که دوست دارن زندگینامه شخصیت‌های تاریخ معاصر رو بخونن و باهاشون آشنا بشن.

⭐ امتیاز من به این کتاب چهار و نیم بود. مطابق با شیوه‌ای که جهت امتیازدهی به کتاب‌ها برای خودم تعریف کردم امتیاز چهار و نیم یعنی این کتاب برای من خوب بوده، می‌تونم اونو به دیگران هم پیشنهاد بدم و اینکه تکه‌ها و یادداشت‌های متعددی ازش انتخاب کردم.

👈🏼عکس این یادداشت هم از بخشی از کتاب «کربلا، مبارزه با پوچی‌ها» هستش. این کتاب رو به خاطر حضور در یک جمع‌خوانی مطالعه کردم و وقتی به این قسمت رسیدم دیدم که چقدر خوبه و مناسب این یادداشته👌🏻👌🏻👌🏻
        

          زرد و صورتی کتابی مفید برای فکرپروری کودکان است، خیلی روان موضوع خلقت را از دو دیدگاه بررسی کرده و تصاویرش فوق العاده خلاقانه است.