یکی از تاثیرگذارترین کتاب‌هایی که اخیراً خوندم.
داستان درباره‌ی دو برادر دوقلوست که در بحبوحه‌ی جنگ جهانی دوم، مادرشان برای حفظ جان‌شان، آن‌ها را به خانه‌ی مادربزرگ بداخلاق و منزوی‌شان می‌برد.
در این خانه و فضای پرتنش اطرافش، دوقلوها تصمیم می‌گیرند برای بقا، خودشان را قوی و بی‌احساس کنند و به تمرین‌هایی رو می‌آورند و..

سبک نوشتار کتاب با جملاتی بسیار ساده، اما عمیق و کوبنده، تأثیر جنگ را بر روان انسان به شکلی کم‌نظیر نشان می‌دهد. جایی می‌خندید، جایی شوکه می‌شوید، و گاهی حس تهوع پیدا می‌کنید... اما نمی‌توانید رهایش کنید.
 بدون اغراق، یکی از خاص‌ترین و فراموش‌نشدنی‌ترین تجربه‌های خواندنی من بود.
      

        خلاصه کتاب:
داستان در جزیره‌ی ولف آیلند می‌گذرد، جایی که خواهر و برادری دوقلو، لیدیا و لوکاس، زندگی می‌کنند. اما آن‌ها در واقع سه‌قلو بوده‌اند و برادرشان را از دست داده‌اند. لیدیا همیشه نقش مراقب را داشته، در حالی که لوکاس خجالتی، مردم‌گریز و شدیداً وابسته به خواهرش است. زندگی آرام و پیچیده‌ی آن‌ها با ورود غریبه‌ای به نام کول دستخوش تغییر می‌شود...

💬 نظر من:
این داستان کشش عجیبی برایم داشت. نثر کتاب روان است و جملاتی دارد که گاهی از غم، سردم می‌کرد و گاهی از احساسات، گرم. در لیدیا خودم را می‌یافتم و مدام کنجکاو بودم سرنوشتش به کجا می‌رسد. تا آخرین لحظه، پر از حدس‌های تازه بودم.
      

        داستان راجع به پسری ۲۲ ساله به اسم آدلفه، باهوش و مغرور و به گفته خودش خجالتیه و عاشق زنی ۱۰ سال بزرگ‌تر از خودش که معشوقه‌ی کنت دو پ بوده میشه و...
کتاب به زیبایی جزئیات و احساسات دخیل در یک رابطه‌ی عاطفی و فراز و فرود‌های عشق شورانگیز رو نشون میده و دریافت‌های عمیقی میشه ازش داشت دیگه بیشتر نمیگم که اسپویل نشه ولی بخونیدش و ساده ازش نگذرید.
      

        داستان در آینده‌ای تاریک و جمع‌گرا رخ می‌دهد، جایی که فردیت از بین رفته، اسامی به اعداد تبدیل شده و مردم فقط از ضمیر «ما» استفاده می‌کنند.

راستش به‌نظرم مفاهیم و پیام داستان یکم زیادی بیرون‌زده روایت‌شده‌بود و می‌شد با پیچ‌وتاب بیشتر یا عمق معنادار‌تری ادامه پیداکنه.. حس میکنم  نویسنده یکم عجله داشت برای رسیدن به پیام‌ داستان ولی بازهم تجربه‌ی خوندنش بد نبود برای من.