از داشتن چشم اما ندیدن زیبایی، داشتن گوش اما نشنیدن موسیقی، داشتن عقل اما آگاه نشدن از حقیقت ، داشتن قلبی که هرگز نتپیده پس هرگز نسوخته ، باید ترسید.

از وقتی خانه ام سوخت،چشم انداز بهتری دارم از برآمدن ماه.

کارلا گفت : (( به عقیده ی من در درون همه خوبی هست. همه شادی ، غم و تنهایی را احساس می کنند، اما گاهی مردم خیال می کنند که کسی هیولاست ، برای اینکه نمی توانند خوبی ای را که در درونش هست ببینند. بعد... اتفاق وحشتناکی می افتد.))

هر وقت تو کتابخانه هستم، همه اش به این فکر می‌کنم. کتاب ها کاملا با هم فرق دارند، در حالی که کلمه هایشان تقریبا یکی است. فقط ترتیب قرار گرفتن شان فرق دارد. فقط بیست و شش تا حرف! تنها کاری که می‌کنند این است که همین حرف ها را جابه‌جا می کنند و بعد یک عالمه چیزهای جورواجور می نویسند!