ما پیش از اینکه تشنه شده باشیم،نوشیده ایم و پیش از آنکه به اشتها آمده باشیم و با سوال ها گلاویز شده باشیم،خود را تلنبار کرده ایم و پیش از آنکه به معناها دست یافته باشیم، به کلمه ها رسیده ایم و این است که باد کرده ایم و با آنکه زیاد داریم، مریض و بی رمق هستیم و به امتلای ذهنی و پرخوری فکری دچار شده ایم...

درخت،فصل خزان هم درخت می‌ماند تو پیش فصل بهاری نه اینکه پاییزی...!