الان زندگی مثل فنجانی پر از خوشی است که به لب‌هایم نزدیک کرده‌ام، ولی حتما کمی تلخی هم دارد... همه ی فنجان ها همین طورند. این تلخی یک روز زیر زبان من هم می‌آید. فقط امیدوارم موقع چشیدنش مقاومت و شجاعت داشته باشم. و امیدوارم از اشتباه خودم ناشی نشده باشد.

آنی گفت: «تا به حال دقت کرده ای وقتی مردم می گویند که وظیفه خودشان می دانند مسئله ای را بیان کنند، باید منتظر شنیدن جمله های انتقاد آمیز باشی؟ چرا هرگز هیچ کس وظیفه ی خودش نمی داند مسائل خوشایندی را که درباره ات شنیده به گوشَت برساند؟