گاهی اوقات اگر خیلی خیلی با خود صادق باشیم میدانیم که قبل از خواندن کتابی قرار است عاشقش شویم . شاید کمی بهمان بر بخورد که کسی این را به ما بگوید ولی ما خیلی از اوقات با پیش داوری کاری را انجام میدهیم یا عاشق کسی و ایده اش میشویم . این اثر چخوف برای من اینطور بود . خوب یا بدش را نمیدانم ولی هرچه بود عاشقش شدم . 
      

        از اولین تجربه های کتابخوانیم بود . البته اونموقع پنج شیش سالم بود و خودم نمیتونستم بخونم پس مامانم برام میخوند . صبح که از خواب پا میشدم شروع میکردم به التماس کردن که پاشو بریم کتابخونه . بعد میرفتم بخش کودک کتابخونه و من هم میگشتم دنبال کتاب خانه درختی جادویی . مامانم میخوند و منم چشمامو میبستم و داستان رو تصور میکردم . بعضی وقتا دو سه ساعت مامانم میخوند چون راضی نمیشدم که کتاب رو نصفه بذاریم و منم یه روز دیگه صبر کنم تا تموم شه . اگه هم تموم نمیشد و میدیدم مامانم حوصله نداره کتابو یه جایی تو کتابخونه قایم میکردم که نکنه کسی بیاد و کتاب رو امانت بگیره . پیدا کردن یه جلد جدید از این کتابا بین یه عالمه کتاب کودک برام مثل معجزه بود . هنوز هم بهش فکر میکنم لذت میبرم . باور کنید از بهترین کارهایی که میتونید بکنید خوندن یه کتاب جذاب برای بچه هاست تا اونا رو به کتاب خوندن علاقه مند کنید . اگه همچین قصدی داشتید خوندن این کتاب برای بچه ها خیلی جذابه . 
      

        خط فکری نویسنده به شدت نزدیک به فیلسوفان اگزیستانسیالیست است یا همان فلاسفه وجودی . برای بهتر فهمیدن این کتاب خوب است نگاهی به شوپنهاور و در ادامه فلاسفه وجودی مانند کامو و سارتر بیاندازید . کتاب ابتدا با قلمی روان و طنز شروع می شود و هرچه میگذرد متوجه جدی تر شدنش میشوید . به فصل آخر که میرسید یکه خواهید خورد از اینکه چگونه مسآله ای به این مهمی ( مرگ ) را فراموش کرده ایم . این کتاب به یاد ما می آورد که روزی خواهیم مرد . بله شاید بدیهی به نظر برسد اما آیا اعتقاد دارید که روزی میمیرید ؟ اگر میخواهید خودتان را امتحان کنید کافی است به دغدغه هایتان نگاهی بیاندازید . آیا با خودتان فکر میکنید که فلان فامیلتان چرا آن حرف را زد و شما را ناراحت کرد ؟ یا اینکه دغدغه این را دارید که بدانید نتیجه فوتبال دیشب چه شد ؟ و اگر تیم شما برده بود به فلان رفیقتان که طرفدار تیم دیگر بود زنگ بزنید و درباره شرطی که با هم بسته بودید با او صحبت کنید ؟ اگر اینطور است به نظر نمیرسد که هنوز مرگ را باور کرده باشید . و اما درباره امتیازی که دادم ... کتاب علنا جمع آوری سخنان فلاسفه بزرگ گذشته است . سخنانی که برای زمانی اند که هنوز دغدغه های مهمی داشتیم . زمانی که دورمان با این همه مزخرفات پر نبود . اینکه کسی بتواند از این ماتریکس خارج شود و همچنین نکته مهمی را دوباره به ما یادآوری کند کار بزرگی است که نویسنده کرده است . البته از توصیه های مهم کتاب در شروع آن هم نباید گذشت . از دیگر نکته های مهم کتاب حق به جانبی ای است که گریبانمان را گرفته و چه زیبا خودخواهان را به دو گروه تقسیم میکند : 1.کسانی که خودشان را از همه بهتر میدانند 2.کسانی که خودشان را از همه بدتر میدانند و فکر میکنند دنیا همه بدبختی هایش را یکجا روی سر آنها خالی کرده است . و چه جملات زیبایی درباره صداقت و صراحت میگوید . متاسفانه آنرا هم فراموش کرده ایم  . در پایان امیدوارم دوباره به یاد بیاورید که روزی می میرید و امیدوارم صریح تر و البته مهربانانه تر زندگی کنید و سعی کنید که دغدغه های مهمتری برگزینید .