بعد از زندگی کردن با کسانی که از هر کلمه و حرکتم ایراد می‌گرفتند ، تنها ماندن موهبت بزرگی بود.

مردم دروغ بقیه را با چنان غروری برملا می‌کنند که انگار برنده مسابقه‌ای شده‌اند، انگار در تلاشند دروغگو را خجالت‌زده کنند، انگار خودشان هیچ‌وقت به خودشان،به دیگران دروغ نگفته‌اند.

هیچ چیز بدتر از این نیست که نگران آدم‌هایی باشی که در حقت بدی کرده‌اند.دوست نداری دشمنانت برنده لاتاری شوند اما مایل هم نیستی که اتفافاتی غم انگیز برایشان رخ دهد‌.

کاش من هم اشک داشتم و جای امنی گیر می‌آوردم و برای همه‌ی غریبها و غربت‌زده‌های دنیا گریه می‌کردم. برای همه‌ی آنها که به تیر ناحق کشته‌شده‌اند و شبانه دزدکی به خاک سپرده می‌شوند.

در این دنیا، همه چیز دست خودِ آدم است، حتی عشق، حتی جنون ، حتی ترس.آدمیزاد می‌تواند اگر بخواهد کوهها را جا به جا کند.می‌تواند آبها را بخشکاند.می‌تواند چرخ و فلک را بهم‌بریزد.آدمیزاد حکایتی است.می‌تواند همه جور حکایتی باشد‌. حکایت شیرین، حکایت تلخ، حکایت زشت...و حکایت پهلوانی...بدن آدمیزاد شکننده‌ است اما هیچ نیرویی در این دنیا، به قدرت نیروی روحی او نمی‌رسد، به شرطی که اراده و وقوف داشته باشد.