تاریخ چیزی نبود جز لوح رنگ‌باخته‌ای که دائما پاک می‌شد و بنا به مقتضیات دوباره نوشته می‌شد.

بالاخره نفسم جا آمد. وقت رفتن به خانه بود. ماجرای تنگی نفس و این فکروخیال‌ها در کل همه‌اش بهانه‌ای بود که کمی دیرتر بروم داخل خانه. خیلی وقت است دستم برای خودم رو شده. زیاد از این کارها می‌کنم. اولش بابت دیدن خانواده‌ام دل توی دلم نیست، با عجله می‌آیم، چهار ساعتِ تمام با دوچرخهٔ قراضه‌ام رکاب می‌زنم و حین آواز خواندن از زور خستگی زیر باران گریه می‌کنم. اما آخرش وقتی می‌رسم همه‌چیز یادم می‌رود. هر کاری بتوانم می‌کنم تا چند دقیقه دیرتر وارد خانه شوم.

نوزاد خوشحال است، چون هنوز نمی‌داند دختر است. بعدها باید غصه‌اش را بخورد.

Truth is often bitter, particularly when a person has been tasting more enjoyable lies.

All stories are made of both truths and lies, she used to say. What matters is the way that we believe in them.