دنیا پلی دارد که در هر سوی آن باشی در فکر سوی دیگری! آوخ چه آونگی

مرنج از تشنگی، چشم از شراب این و آن بردار که این ساقی به قدر تشنگی پیمانه می‌سازد

اگر شادی سراغ از من بگیرد جای حسرت نیست نشان می‌جوید از من تا نیاید اشتباه اینجا

تو آهوی رهای دشت‌های سبزی، اما من پلنگ سنگی دروازه‌های بسته شهرم

سایه‌ای رقصنده بر دیوار پشت آتشم جز گمان هست، چیزی نیست هست و نیستم