برای یه کتابخون چه چیزی بهتر از اینکه با یه نویسنده قهوه بخوره و در مورد هنر، نوشتن، کار، کتاب ها و نویسنده های مختلف صحبت کنه؟ 
این کتاب دقیقا همچنین حسی رو بهت منتقل می کنه، قشنگ انگار نویسنده کنارت نشسته و داره برات تعریف می کنه
خوندنش برام طول کشید چون واقعا جمله به جملش من رو وادار به فکر کردن می کرد و بدون فکر به معنای پشت هر جمله و بررسی هر دیدگاه نمی تونستم از جمله بگذرم و تو این فاصله ی خوندن کتاب با خیلی نویسنده آشنا شدم که یا اسمشون به گوشم آشنا نبود یا می شناختم ولی اونقدری که باید بهشون توجه نکرده بودم و الان یه لیست دارم از کتاب هایی که باید ازشون بخونم و از همه مهمتر کتاب های خود نیل گیمن هستن که باید پیداشون کنم و بخونمشون چون این کتاب یه دعوتی به ذهن یه نویسنده بود و ذهن نویسنده رو با آثارش میشه شناخت، به قول خود نیل گیمن نویسنده ها هم نقاب دارند و فقط وقتی که می نویسند این نقاب رو بر می دارن :) 
        

          به عنوان یه داستان جنایی منو زیاد ترغیب به ادامه نمیکرد و کنجکاویم رو آنچنان قلقلک نمیداد. یعنی طوری نبود که دلم نخواد کتابو بذارم زمین. ولی، ولی، پایانبدی خوبی داشت بطوری که ۵۰ صفحه آخر رو پشت هم خوندم.
خلاصه کتابی نیست که بخوام پیشنهادش کنم.
        

          همیشه معتقدم که جی کی رولینگ‌ واقعا این دنیا رو زندگی کرده خلق همچین چیزی واقعا نبوغ میخواد!