یا صاحب الزمان خیلی دلم شکست برای شما
همون چند صفحه اول کتاب یه جایی مینویسه در ابتدای قصه ظهور امام وقتی که تنها«شاید هم با تعدادی از یاران ، شک کردم »داره یک مسیر رو طی میکنه ، دچار و رو در رو با دشمناش میشه، آقای کورانی نوشته که از دل حدیث داره این حرف رو میزنه. میگه امام زمان مثل اون لحظهای که موسی رسید به دریا و مضطرب شد اضطراب میگیره.
نمیدونم که چطوری باید دل آشوبه و نگرانی رو با جایگاه عصمت امام جمعش کرد.
اما میتونم این حسو که روبروت بسته باشه و منتظر کمک خدا باشی رو درک کنم .
شاید اصلاً با همین جملهای که میخوام بگم این شبهه هم حل بشه ؛ جنس اون اضطراب و دل آشوبه فرق میکنه با جنس اضطرابهای معمولی.
یه اضطراب منتظرانهایه.
یعنی چی:
مثل منتظر بودن برای رسیدن دوستت سر قرار آشتی کنان.
شیرینه خیلی شیرینه.
اینکه میدونی تا چند لحظه دیگه رابطت با دوستت درست میشه شاید حتی یک هدیهای هم رد و بدل بشه .
اما تا وقتی نیاد و بغلش نکنی یه اضطراب منتظرانهای که اتفاقاً جذاب و قشنگ و محرک هست در دلت میشینه.
الباقی حرف ها با خودتان......