این کتاب به وقایع و اتفاقات سال‌های اخیر حکومت پهلوی به زبان طنز و البته تخیل می‌پردازد که بهره‌گیری افراطی از تخیل باعث شده شبیه داستان‌های کودکانه باشد تا کتابی برای بزرگسالان‌!

به نظرم در مورد تاریخ و اتفاقات واقعی استفاده از تخیل در حدی مجاز است که به وقایع اصلی ضربه نزند در غیر این‌صورت  آن داستان هم به نوعی تحریف تاریخ محسوب می‌شود و هم باعث جدی گرفته نشدنش توسط مخاطب و عدم اعتماد مخاطب می‌شود مخصوصا در مورد دوره مهم و حساس پهلوی که به نظرم اصلا جا نداشت در این حد تخیلی و دور از منطق روایت شود.
مثلا سفر شاه با قالیچه پرنده یا خواب‌هایی که فانتزی و به‌دور از منطق بودند.

بهرحال من فقط توانستم ۱۷۷ صفحه از کتاب را بخوانم و این برداشت و یادداشت فقط در مورد همان صفحات است.

ضمنا از سوره مهر همچین کتابی بعید بود :|
        

          کتاب بسیار زیبا و جالب بود. خیلی طنز جالبی داشت. ناسزا ها خیلی جالب بود. واقعا داستان خیلی جالب بود. شاه واقعا خنده دار به سخره گرفته شده بود. شخصیت ها خیلی جالب بودند. روابط شاه عباس و شاه معاصر واقعا  جالب نوشته شده بود. البته که در حین بامزگی ناسزا ها به نظر میومد بیش از اندازه استفاده شده بود.

https://taaghche.com/book/40786/%D8%B4%D8%A7%D9%87%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%88%DA%86%D9%87-%DB%8C-%D8%AF%D9%84%DA%AF%D8%B4%D8%A7%D8%9B-%D9%88%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%B9-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%DB%8C%D8%B6%D8%A7%D9%8B-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C
        

          شاهنشاه در کوچه دلگشا بسیار شیرین است و زبان طنزش حال آدم را خوب می‌کند. نویسنده، محمدرضا پهلوی را در یک موقعیت فانتزی به درون اجتماع برده و از نزدیک واکنش او را به بدبختی مردمش به زیبایی به تصویر می‌کشد.