کمال انسان در این است که آنچه فهمیده به دل تحویل دهد تا با دو بال عقل و دل پرواز کند. هرگز به تنهایی، با بال عقل نمیتوان پرواز کرد، زیرا که اندیشه فقط یک بال است. چه اینکه هرگز با بال دل نمیشود سفر کرد. چون عمل فقط یک بال است.

هر چه فاصله بین دانش و عمل انسان بواسطه ی کمرنگ شدن جوهره عزم، بیشتر شود حجابهای انسان بیشتر خواهد شد. ناهماهنگی میان دانش و عمل انسان او را از حیات و هویت انسانی بی بهره میکند زیرا هویت بشر از اندیشه های علمی و انگیزه های عملی ساخته میشود و کسی زنده است که اندیشه صائب و انگیزه صالح دارد.

هیئت و عزاداری به چه درد میخورد و چه ثمراتی دارد؟ اگر مسیله این است که دینداری ما بیشتر شود کلاس بگذارید و بحث کنیم و مطالعه کنیم. گریه کجا مهم است؟ آنجا ک قرار است اطلاعات تبدیل به باور شوند و احساسات شما گره بخورد با احساسات امام حسین در روز عاشورا. اشک بر سیدالشهدا درحالیکه کاری عاطفی است خرمندانه و نسبت به برخی از دلباختگان عاشقانه است و بر اثر آن گرایش و محبتی میان گریه کننده و شهدای کربلا پیدا میشود که مقدمه ی زنده نگهداشتن سیره انان مانند شجاعت و شهادت طلبی است.