آدما بدجنسن، اونا با دیدن یه آدم بدتر از خودشون خوشحال می‌شن و تسلی پیدا می کنن... ببین وقتی به عکس یه هنرپیشه معروف و زیبا که توی دکه ها می‌فروشن، نگاه می‌کنی حالت بد میشه و میگی نه، نه، اصلا عدالتی وجود نداره. خداوند جایگاه هر انسانی رو تعیین کرده و ما هم باید همونجا بمونیم. فکر کردم پس جای منم همینه که افلیج باشم، تا آدمایی که از کنارم رد می‌شن بگن خدا رو شکر که پاهای من سالمن و من روی پاهام راه می رم، نه روی دستام. تو به این گدا ها نگاه نکن، اونا فکرشون فقط اینه که هر چه بیش تر پول گیرشون بیاد. ولی یه فقیر واقعی، بنده واقعی خداس. اون در خدمت خداس. بندگان برگزیده خدا همین فقیرا هستن.

حالا بیشتر از همیشه مطمئن می‌شد که زیبایی چیز کاملا بیهوده ای است و برای هیچکس خوشبختی نمی‌آورد، ولی بدبختی چرا.