شاید حداقل یک‌بار از خود پرسیده باشیم که در لحظه‌ی مرگ به چیزی فکر می‌کنیم، از چه چیزهایی می‌گذریم و چه افرادی را به یاد خواهیم آورد. اگر مرگ‌مان در جنگ و جوانی از راه برسد و فرصتی برای واپسین دیدارها با عزیزانمان فراهم نباشد چه خواهیم کرد؟ در آخرین نامه‌ی زندگی‌مان چه خواهیم نوشت؟ کتاب «نامه‌های تیرباران شده‌ها»، دربرگیرنده‌ی آخرین دست‌نوشته‌ها و سخنانی است که از زندانیان فرانسوی اسیر آلمان‌ها در جنگ جهانی دوم به‌جای مانده است. مردان و پسران، در این نامه‌ها برای آخرین‌بار از عقاید و آرمان‌های خویش دفاع کرده‌اند، با اعضای خانواده و معشوق و همسران‌شان خداحافظی کرده‌اند و سربلند به‌سوی مرگ رفته‌اند. برخی از آنان بسیار جوان و ناآشنا با سیاست‌اند و برای دفاع از کشور خویش کشته می‌شوند و برخی کارکشته‌تراند و مسئولیت بیشتری در میدان جنگ داشته‌اند. اما همگی به یک مجازات محکوم شده‌اند و در آخرین لحظات زندگی خود دور یک میز نشسته‌اند و آنچه روی کاغذ آورده‌اند حالا در این کتاب قابل بازخوانی است. این کتاب همچون شاهدی بر مقاومت، سند پیروزی مردمی است که برای زندگی جنگیدند و شور حیات تا آخرین نفس با آن‌ها بوده است.