این کتاب رو اتفاقی دیدم.قبلش جستجو کردم بدونم در مورد چیه و چیز زیادی در مورد داستان کتاب پیدا نکردم و الان می‌فهمم چرا. بیست و چهار ساعت مثل چسب این کتاب رو با خودم حمل کردم و در جواب سوال «کتاب در مورد چیه؟» نتونستم جواب درستی بدم. صرفا گفتم درست نمی‌دونم هنوز و به بوکمارکم که نشون می‌داد صفحه‌های پایانی کتابم خیره نگاه کردم. شاید الان بتونم جواب بهتری بدم ولی بهترین توصیف رو خود نویسنده از کتابش می‌کنه:«رمانی درباره‌ی عشق، جنون و وحشت از آزادی.»

پ.ن(حاوی اسپویل) : چرا دوستش داشتم؟ شاید به همون دلیل که مده‌آ رو!
        

          **داستانی که سعی کند بیشتر قوه ی تخیل خواننده را فعال کند داستان قویتری است**

این دقیقاً کاری است که نویسنده‌ی پشت بام انجام داده است، خیلی چیزها را نمی‌گوید تا خواننده بعد از تمام کردن کتاب هم باز درگیر شخصیتها و اتفاقات داستان باشد.
و اما داستان درباره دختری به نام کلارا ست که تنها با پدر بیمارش زندگی میکند مادر چهار سالی ست که مرده و بعد از آن زندگی غیر طبیعی این دو نفر شروع میشود .پاراگراف ابتدایی کتاب در واقع انتهای ماجرای کتاب است و ما روایت داستان را از زبان کلارا دختری که نشانه هایی از پارانویا دارد میخوانیم .دختری که هیچ‌گونه ارتباطی با بیرون ندارد و این اجازه را به پدرش نیز نمی‌دهد و از هر چیز و کسی که بیرون از خانه باشد می هراسد.
 پشت بام داستان خوش خوان و عمیقی دارد. تعلیق خوب و موجزگویی از ویژگیهای مثبت این کتاب است.
 دنبال هیجان خاصی و یا داستان پیچیده ای در این کتاب نباشید اما داستان ِ قابل تاملی ست و تا مدتها ذهن خواننده درگیر آن خواهد بود.