حقیقیت این‌ه که تعداد شعرهایی که به دلم نشست و قشنگ بود، در مقایسه با موردپسندواقع‌نشده‌ها، خیلیی کم بود. یعنی بعضی‌هاش به طرز عجیبی بی‌معنی و بی‌هدف بودن و فقط بودن که باشن دیگه صرفاً:))
و شاید خیلی کم پیش اومد که کل یک شعر رو بپسندم، تو یکی-دو مورد تکه‌های کوتاهی از بعضی شعرها رو دوست داشتم.
.
"تو به رقص بادبادک می‌خندی
من به خنده‌های تو
می‌بینی
همیشه شادی ما به نخی بند است."
.
"[... بیماری نادری‌ست
این‌که نگاهت
به هر چه بیفتد
دلت برای کسی تنگ شود"
        

          تورا کم دارم
وقتی پاییز پوزه اش را به سینه ام می‌مالد
برگ زرد چناری خش خش میکند در سینه ام
تورا کم دارم