کتاب را مهدی  شریعتی عزیز با امضای مترجم به نام خودم آبان ۹۸ بهم هدیه داد.
هربار که خواندم کلی خندیدم. به خودم به پدرخانمم و کلی باباهای دیگه از اولیای خودمان.
خدا پدرم را رحمت کند.
        

          حداقل یک نمونه از این باباها توی هر خانه ایی است.
بدهید باباها برای بچه ها بخوانند. لذتش دوچندان می شود. 
        

          

به مناسبت روز پدر ، همراه با بچه ها کتاب  را خواندیم. هر صفحه ای که ورق میخورد یکی از بچه ها می‌گفت، وای شبیه بابا من!
غرق در خاطرات  با پدر شدیم. 

قرار شد دخترها نامه ای برای پدرهای عزیز بنویسند و از خاطره های مشترک بگویند. 
قلم هایی که با سرعت روی کاغذ می‌رفت و لبخند هایی  که روی چهره ها بود. از حجم نوشته ها شگفت زده شدم. 

بخشی از کتاب:
بعضی از باباها هیچ وقت بزرگ نمی شوند؛ همان باباهایی که می دانند تق تق ترکاندن حباب های پلاستیک های بسته بندی خیلی لذت بخش است و لازم نیست لباس هایی که می پوشند باهم هماهنگ باشند؛ همیشه پن‌کیک هایی با شکل‌های خنده دار و با مزه درست می‌کنند و نگران خیس شدن موهایشان نیستند.
گول ظاهرشان را نخور! ممکن است از بیرون شبیه آدم بزرگ‌ها به نظر برسند، اما در درون، درست مثل ما...

خوش به حال بچه هایشان!


        

          کتابی که باید پدر و مادر باهم بخوانند، پدرها بارها به تنهایی مطالعه کنند و با کودک هم بخوانند! اما مهم‌تر این است که این کتاب را پدرها زندگی کنند.