تابستان، اثر ادیت وارتون، اثری استادانه و تأثیرگذار است که به کاوُش در میل، محدودیت‌های اجتماعی و واقعیت‌های تلخ کشف‌شده در مسیرِ خودشناسی می‌پردازد. این رمان، که غالبا یکی از جسورانه‌ترین آثار وارتون دانسته می‌شود، زندگی دختری جوان، به نام چریتی رویال، را به تصویر می‌کشد؛ دختری که در روستایی کوچک و بسته در نیوانگلند بزرگ شده و درگیر چالشی صریح و صادقانه درباره‌ی جنسیت و استقلال زنانه در اوایل قرن بیستم می‌شود. قلم صریح وارتون و درک دقیق او از ساختارهای اجتماعی، تابستان را به روایتی قدرتمند و فراموش‌نشدنی تبدیل کرده است. این اثر در سال 1917 منتشر شد و مانیفستی است درباره‌ی نابرابری‌های اجتماعی و تبعیض‌هایی برای زنان، طبقات اجتماعی و عشق‌های غریب.
این رمان داستان چریتی، دختری سرسخت و پرشور، را روایت می‌کند که در جریان اشتیاق‌ها و آرزوهایش در محدوده‌های تنگ جامعه‌ی محافظه‌کارانه‌اش سرگردان است. زندگی او با ورود لوسیوس هارنی، معمار جذاب و روشنفکری که به این روستا آمده، دگرگون می‌شود. اما سرانجامِ این عشق آتشین چه می‌شود؟ آیا عشق می‌تواند اختلاف‌های طبقاتی را کنار بزند و مسیر خود را بگشاید؟ احساساتِ چریتی در تضاد با محدودیت‌های زندگی‌اش چطور فرصت بروز می‌یابند؟
درون‌مایه‌های این رمان متفاوت ادیت وارتون به مسائلی از جمله اختلاف طبقاتی، نقش زنان در اجتماع، آزادی فردی و مرزِ باریک آن با قهقرا، و استقلال شخصیتی زنان در سال‌های ابتدایی قرن بیستم می‌پردازد.