خلاصه بگم دوستش داشتم!
        

          یک اثر تخیلی که به هیچکس تقدیم نشده؛ داستانی سرشار از صداقت نویسنده در بیان بخشی از زندگی که خودش از سر گذرانده. 
داستانی پر از فراز و نشیب‌ها، سختی‌ها و رنج‌های زندگی یک مرد از طبقه پایین اجتماع که از اواخر دهه سوم تا اوایل دهه ششم زندگی‌اش روایت می‌شود. مردی که در بیان نویسنده، با یک اشتباه وارد اداره پست شده و مسیری تازه را در زندگی‌اش باز می‌کند. 
از رک بودن و صداقت نویسنده در بازگو کردن اتفاقات با تمامی جزئیات ریز و درشت داستان لذت بردم. با این وجود در برخی از قسمت‌های داستان این رک بودن در بیان کلمات آزارم می‌داد، که احتمال می‌دهم بخشی از این آزردگی به سبب سن کم و خام بودن من در درک مسائل زندگی اجتماعی یک بزرگسال است. 
به طور کلی اداره پست کتابی بود با داستانی زیبا، عمیق و تامل برانگیز که قطعاً ارزش داشتن یک بار فرصت خوانده شدن را دارد. این کتاب را توصیه می‌کنم اما نه به یک نوجوان؛ این کتاب را به افرادی عاقل که در زندگی بزرگسالی قدم برداشته و آن را درک می‌کنند، عمیقاً توصیه می‌کنم. 
        

          هنری چیناسکی، یه دائم الخمر خانم باز بی هدف و متخصص شرط بندی روی مسابقات اسب سواری که از سر ناچاری تصمیم میگیره وارد اداره پست لس آنجلس بشه و شروع به کار کنه و این میشه داستانی که به مدت ده سال طول کشید. انگار چارلز بوکوفسکی توی این کتاب که به هیچکس هم تقدیم نشده، زندگی خودش رو داره روایت میکنه. این نویسنده رک ساده نویس دهه پنجم زندگی خودش رو بعنوان کارمند پست گذروند و همین دوران الهامی بود برای نوشتن این کتاب. با خوندن این کتاب یاد دورانی افتادم که آثار همینگوی رو میخوندم و از صداقت کلامش لذت می بردم. کلا اولین بار بود که بوکوفسکی خوندم و از پایان کتاب هم به شدت خوشم اومد؛ میشه حتی وقتی نمیدونی زندگیت چطوری جلو میره و به قولی از خودت بدتم میاد، روزنه امید و کاری که براش ساخته شدی رو هم پیدا کنی و در اون شروع کنی به درخشش😃.