عالی بود عالی.تا قبل امشب،بهترین کار جولایی رو شکوفه های عناب میدونستم اما بعد از خوندن این کتاب ضمن احترام و ارادت فراوان به شکوفه های عناب،این اثر رو بهترین اثر جولایی عزیز میدونم.چه لذتی بردم.پر از شخصیت با پرداخت های مناسب با کشش و جذابیت  زیاد داستان.همه چی سر جاش بود و روایت ها به زیبایی به هم پیوند میخورد.خوشحالم که جولایی نویسنده محبوبمه و آخرین اثرش اینقدر درخشانه و البته از اینکه به نسبت قلم و نثر قوی و تمیزی که داره آنطور که شایسته اونه،خونده نمیشه ناراحتم.
        

          خوندن قصه‌هایی که در یک برهه مشخص تاریخی اتفاق میفتن، همیشه برای من مثل مخدر عمل کردن. ساعت‌های پایانی روز، فارغ از هرچیزی که اتفاق افتاده، غرق در سکوت شب، سفر کنی به صدها سال قبل و با آدمای طبقه‌های مختلف اون روزگار، دقیق با ادبیات و سبک زندگی مختص خودشون، لحظه به لحظه نفس بکشی. کتاب‌های جولایی همیشه تونستن به خوبی این تجربه یکتا و بی‌نظیر رو به من هدیه بدن. و من  عمیقا از کلمات و نبوغش ممنونم.
        

          این رمان از زمان به توپ بستن مجلس توسط لیاخوف روسی روایت میکنه تا سقوط محمد علی شاه. چندین شخصیت رو تصویر سازی میکنه از دو تا طرار گردن کلفت بنام شعبون و رمضون تا خانم مارگارت باستان شناس انگلیسی که دل به راهنمای فارسی زبانش میبنده.
بنظرم رضا جولایی داستانهای جذابی رو بموازات هم پیش میبره هرچند بخش های سورئال که مربوط به مکالمه ارواح در مرده شورخانه هست برای من جذابیت نداشت. محور اصلی داستان سرقت دو تا یاقوت فوق گرانبها بنام خنده خورشید و اشک ماه هست.
نمیدونم داستان چقدر واقعیت داره و بهرحال در ضمن روایت این داستانها نویسنده دغدغه های خودشو بیان کرده.
در جایی نماینده روس در باب تفاوت روسها و ایرانیها و انگلیسی‌ها، به شازده ایرانی میگه:« ما تاریخ داریم و مرتب اون رو میخونیم. شما خیلی بیشتر تاریخ دارین اما اصلا نمیخونین. انگلیسیها هم تاریخ دارن؛ هم خوب میخونن هم خوب تفسیرش میکنن.»
در کل این کتاب رو به علاقه مندان رمان با مضمون تاریخ معاصر توصیه میکنم.
#خنده_خورشید_اشک_ماه #رضا_جولایی #نشر_چشمه