اثری است یکسره در ستایش خیال، در ستایش افسانه، درستایش هنر، که بی آنها زندگی بخش عمده ای از گرما، شادابی، و درخشندگی اش را از دست می داد.در رمان فرشته ی ظلمت، ساباتو هم خالق است و هم مخلوق. متمایز کردن این دو از هم دشوار است چون هر دو زندگی و رویاهای مشابهی داشته اند. نویسنده داستان را از مجرای هزارتویی روانی که ساخته ی خودش است روایت می کند. ساباتو بوئنوس آیرس را همچون هزارتویی ظلمانی تصویر می کند که تمامش از ذهن او برمی آید. فرشته ی ظلمت حاصل جست وجویی که کاملا موفقیت آمیز بوده است.قصه ای درباره ی جوان هایی مثل مارسلو و ناچو، و درباره ی هنرمندی که در نقطه ای از نهانخانه ی روح خود احساس می کند که چیزی بی قرار می جنبد. موجوداتی که ابدیت را و مطلق را طلب می کنند تا شهادت شهیدان در فریاد و آشوب و هرج و مرج گم نشود، بلکه به دل و جان انسان های دیگر برسد تا آنها را تکان دهد و رستگار سازد.