قلعه‌ی اوترانتو آغازگر ادبیات گوتیک اروپاییه. ادبیاتی که توأم با ترس، فضای وهم آلود و ادبیات آخرالزمانی تعریف می‌شه. این کتاب که نگارشش به اواخر قرن هجدهم برمی‌گرده با ترجمه بسیار خوب و روان کاوه میرعباسی از نشر افق هست. 
.
در ادبیات گوتیک و به طور مثال همین کتاب قلعه‌ی اوترانتو معماری با مفهوم و سبک ادبیات گوتیک گره میخوره. یکی از ارکان و عناصر ادبیات گوتیک توصیف سرداب‌ها، مسیر‌های زيرزمينی و کلیساهای شکوهمند در زمان حکمرانی کلیساست که با معماری تلفیق شده.
.
داستانِ قلعه‌ی اوترانتو روایتی چندخطی در یک حکومت مستبد با دخالت کلیساست. وقتی فرزند مانفرد، فرمانروای اوترانتو، به شکل مشکوکی در روز ازدواجش کشته می‌شه و این مرگ دومینووار وقایع و اتفاقاتی رو ایجاد می‌کنه. نفرینی که بعد از تمایل مانفرد به ازدواج با نامزد پسر خودش در حکومت و قلعه‌شکل می‌گیره و در نهایت به پایان عمر حکومت این خانواده در قلعه منجر‌ می‌شه. 
فضاسازی‌ها، توصیفات دقیق و تکان دهنده از شخصیت‌ها و نحوه پاسخگویی افراد به اوقات دشوار باعث شده این کتاب یک‌ اثر سینماتیک هم باشه. این‌که مانفرد چه رفتاری داشته؛ عروس مانفرد، ایزابلا چه چالش هایی رو میگذرونه و از طرفی عقاید مذهبی و کلیسا به شکل قابل توجهی در این‌اثر متعلق به قرن ۱۸ به خوبی احساس می‌شه.
من این کتاب رو بهتون پیشنهاد می‌کنم و بنظرم خوندن چند صفحه انتهایی برای شناخت ادبیات گوتیک، تاریخچه و نمونه هایی از این ادبیات در بین آثار شناخته شده خالی از لطف نیست:)