البته یکبار خواندنش کم بود
        

          پرومته در زنجیر اثر مشهور آشیل (آیسخلوس) است به ترجمه‌ی شاهرخ مسکوب. این کتاب پیش از این بارها منتشر شده. نشر فرهنگ جاوید آثار دیگری از شاهرخ مسکوب را منتشر کرده است. 


ماهنامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی دهم، سال ۱۳۹۵.
        

          پرومته بدون اجازه خدای خدایان زئوس ، آتش رو به آدمیان هدیه میده و برای همین زئوس ، اون رو در بند میکنه.‌..
تنها تراژدی ای که در اون زئوس حکم یک زورگو و جبار رو داره
این تراژدی ، قسمت اول از یک سه گانه بوده که دو قسمت بعدیش از بین رفته و متاسفانه در دسترس نیست
این هم یکی از هم ۷ نمایشنامه ایه که از آیسخولوس باقی مونده
حتما بخونید و لذت ببرید..‌چه با این ترجمه و چه با ترجمه جناب عبدالله اسکندری
        

          پرومته در زنجیر اثر آیسخولوس 

پرومته در زنجیر تراژدی‌ای در وصف عدالت‌خواهی و مقابله با ظلم است. عذاب پرومته بی‌پایان است؛ او به بلندای قله‌ی قاف زنجیر شده است و عقابی هر روز جگرش را می‌خورد.
        

          به خاطر مسکوب، جستار ابتدای کتاب و ترجمه‌اش.
        

          عالی بود. بخصوص شرح‌هایی که در انتهای کتاب نوشته شده بود
        

          کتاب : پرومته‌ی در زنجیر
اثر آشیل
ترجمه شاهرخ مسکوب
نشر اندیشه
کتاب پرومته در زنجیر، اسطوره‌ای یونانی از عشق پرومتئوس به انسان است.
شاهرخ مسکوب در پایان کتاب به درستی می‌نویسد: در ادبیات یونان ، هیچ اثری به اندازه پرومته ضدمذهبی نیست و درمیان نویسندگان یونان باستان هیچکس، مذهبی تر از آشیل نیست. ضدمذهبی‌ترین اثر آشیل نیز همین اثر است.
زئوس، فرمانروایی است که پیش از توانایی یافتن برای فرمانروایی بر خود، فرمانروای جهان شده است. درنتیجه نفرت این ایزد یا خدا نه تنها معشوقانش را در برگرفته بلکه انسان نیز مورد شدیدترین غضب‌ها و نفرت از سوی اوست. در همین زمان است که ایزد دیگری به نام پرومته، در دام عشق به انسان می‌افتد. پرومته با مشاهده‌ی سختی انسان برای تلاش برای زندگی برروی زمین، به حال او دلسوزی می‌کند و اقدامی می‌کند تا انسان را از شر این نیاز مفرط به ایزدان برای بقا برهاند. پرومته برای کمک به انسان‌ها آتش و اندیشه را به آن‌ها ارزانی می‌دارد.
 او آتش (موهبت ایزدان) را از ایزدان گرفته و به انسان میدهد تا انسان بتواند اختراع کند، و اندیشه را نیز از ایزدان دزدیده و به انسان  ارزانی میدارد ، درهای آسمان و بهشت را به روی انسانها می‌گشاید تا انسان را نجات دهد. 
زئوس نیز  که بقای فرمانروایی خود را در نیازمندی انسان می‌دانست، پرومته را به سختی مجازات می‌کند. در اینجا نیز شاهرخ مسکوب به درستی می‌نویسد : "برای کسی که بخاطر عشق به انسان از آسمان بلند به زمین پست فروافتاد، چه رنجی دل‌آزار تر از آنکه دور از انسانی که محبوب اوست ، زمینگیر شود  و هرگز آوای آدمیزادی را نشنود."
زئوس، پرومته را در مکانی دوردست در کوهستانی، به زنجیر می‌کشد و مقدر می‌کند که هرروز پرنده‌ای بدانجا رود، شکم پرومته را بشکافد، جگر او را بیرون کشد و بخورد و باز جگر تازه‌ای به وجود آید و این چرخه هرروز تکرار شود.
اشیل برای به تصویر کشیدن تفاوت عشقی که زئوس و پرومته دارند نشان می‌دهد که چگونه پرومته به دلیل عشق به آدمیزاد خود را اسیر کرده و رنج و درد را تحمل می‌کند. با این حال زئوس نیز که دلش در دام دختر آدمیزادی افتاده است، دختر را اسیر درد و رنج می‌سازد تا او را بدست آورد.