زخمهای یکدیگر را مرهم گذاشتیم، التیام یافتند، دردمان کاسته شد اما از هر کدام یادگاری بر جان و روانمان جا مانده است تا یاد آور شود هر خدشه و سایشی بهایی برای توانمند شدن و بلوغمان بود.

دوست خوب من! در جهانی که صداقت و دوستی بی‌ معنا شده، وجودت چنان ارزشمند است که چراغی سوسوزنا از دور دست ها، که به ره گم کرده‌ای در کولاک امید می‌دهد و به نجوا می‌گوید طاقت بیاور، زنده بمان، به رسایی در تنهایی ایمان داشته باش و تسیلم نشو!

چیزی که اهمیت داره خود زندگیه، زندگی کردن به بهترین و شاد‌ترین شکل ممکن، در واقع درست زندگی کردن و درست زندگی کردن یعنی این که نذاری سوالی در وجودت باشه و جرئت بیانش رو نداشته باشی.

برنده‌ترین تیغ جراح رو در دست داشتم "واژه"