شهد و شکرِ سخنِ حافظ که با توضیحات دکتر غمشه ای بس شیرین تر می‌شود 

        

          گویند ذکر خیرش در خیل عشقبازان
هر جا که نام حافظ در انجمن برآید 
        

          مستی همه مستان از تو است! تو را دگر با شراب چه کار؟ 
« نیچه در وصف حافظ » 

مصاحبه ای از تیموتی دونر (نوجوان اهل نیویورک _ ۲۳ زبانه! )  در نیویورک تایمز می‌دیدم که از عشقش به زبان فارسی و آثار حافظ تعریف می‌کرد‌... از ور دنیا، عشق در گرو پیر مغان دارند و من... 
آنوقت من خواندن نمایشنامه های اجرا نشده ی هر ننه قمری که از روسیه باشد را افتخار می‌دانم؛ و یا اگر چهار کلمه فرانسوی یاد بگیرم دیگر خودم محیا میرصادقی می‌دانم.

سایه دکتر الهی قمشه‌ای و همچنین عالم عاشق عامل هایی بر سر فرهنگ و ادبیات ایران زمین مستدام! 

شکر خدا نقش حافظ در زندگی ام بیشتر از این شد که هرکه را دیدم چهار بیت از خواجه ما حفظ کرده بود را علامه و اهل شعر و قلم بدانم. 
شکر خدا با اثر استاد‌، کمی بیشتر از قبل درک کردم حافظ ما، فرا تر از شاعری با زلف های پریشان و حیران در باغ و بوستان است. 

کس چو حافظ نگشاد از رخِ اندیشه نقاب
تا سرِ زلفِ سخن را به قلم شانه زدند... 

 
        

          همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود 
که ز بند غم ایام نجاتم دادند
فراتر از بی نظیر ..