یادداشت برهان علیمحمدی

        مستی همه مستان از تو است! تو را دگر با شراب چه کار؟ 
« نیچه در وصف حافظ » 

مصاحبه ای از تیموتی دونر (نوجوان اهل نیویورک _ ۲۳ زبانه! )  در نیویورک تایمز می‌دیدم که از عشقش به زبان فارسی و آثار حافظ تعریف می‌کرد‌... از ور دنیا، عشق در گرو پیر مغان دارند و من... 
آنوقت من خواندن نمایشنامه های اجرا نشده ی هر ننه قمری که از روسیه باشد را افتخار می‌دانم؛ و یا اگر چهار کلمه فرانسوی یاد بگیرم دیگر خودم محیا میرصادقی می‌دانم.

سایه دکتر الهی قمشه‌ای و همچنین عالم عاشق عامل هایی بر سر فرهنگ و ادبیات ایران زمین مستدام! 

شکر خدا نقش حافظ در زندگی ام بیشتر از این شد که هرکه را دیدم چهار بیت از خواجه ما حفظ کرده بود را علامه و اهل شعر و قلم بدانم. 
شکر خدا با اثر استاد‌، کمی بیشتر از قبل درک کردم حافظ ما، فرا تر از شاعری با زلف های پریشان و حیران در باغ و بوستان است. 

کس چو حافظ نگشاد از رخِ اندیشه نقاب
تا سرِ زلفِ سخن را به قلم شانه زدند...