«هدف نهایی هنردوستان، باید خلق جهانی باشد که در آن کمتر به آثار هنری نیازمندیم.» بنظرم که کاملا منطقیه. و خیلی خوشحالم که فاصلمون با اون جهان اونقدری هست که به سن من قد نده.
        

          از متن کتاب:
امروزه موزه‌ها سعی می‌کنند با ادعای نایابی اشیایی که در مجموعه‌شان دارند بازدیدکننده‌ها را به خود جذب کنند. می‌گویند آن‌چه دارند نه‌تنها خوب که همچنین غیرمعمول و بسیار کمیاب‌اند؛ درحالی‌که ایده‌آل حقیقی موزه‌ها باید این باشد که آن‌چه را خوب و مهم است خیلی معمولی کنند و در اختیار همه قرار دهند. انرژی کسانی که عاشق هنرند نباید وقف اندوختن گنج پشت دیوارهای بلند شود، باید وقف گسترش ارزش‌های آثار هنری به ‌طور گسترده در سراسر جهان شود. مأموریت هنردوستان واقعی باید کاهش اهمیت نسبی موزه‌ها باشد؛ به‌ این معنا که حکمت و بینشی که در حال حاضر آن‌جا جمع شده است نباید این چنین حسودانه محافظت و دچار شیءپرستی شود، باید سخاوتمندانه و بی‌قاعده در سرتاسر زندگی پخش شود. برای هدایت‌‌مان در مسیر این آرزو ممکن است مثال گریت ریتولد،طراح هلندی قرن بیست، را دنبال کنیم. طنزی کنایه‌آمیز در زندگی حرفه‌ای او هست که بسیاری از آثارش در حال حاضر فقط در موزه‌ها یافت می‌شوند؛ به عنوان مثال، اثر افسانه‌ای او، صندلی قرمز آبی، افتخار جایگاهی در گالری طراحی موزه‌ی هنرهای مدرن نیویورک را دارد. 
.....
موزه زمانی نقش مهمی داشت. اشیایی را نگه می‌داشت که در غیر این صورت ممکن بود گم شوند؛ آن‌ها را در دسترس همگان قرار می‌داد و مجموعه‌حقایق موثقی درباره‌ی آثار فراهم می‌کرد؛ اما الان موزه صرفاً مقدمه‌ای است بر یک زندگی خوب زیسته‌شده و نه چکیده‌ی آن. شامل مجموعه‌ای از نکاتی است درباره‌ی این‌که چه‌طور ممکن است زیسته باشیم، اما نهایتاً رابطه‌اش با هنر مانند رابطه‌ی مدرسه با زندگی است؛ در نقطه‌ای خاص باید پا به جهان بیرون بگذاریم و بیاموزیم که همه‌ی راهنماها را با همه‌ی احترامی که برای‌شان قایل‌ایم و سپاس‌گذارشان نیز هستیم کنار بگذاریم. تکمیل مأموریت موزه بستن درهای خودش است تا این‌که اتاق بازی، آشپزخانه، حمام، پارک و دفتر کار بتوانند معبد ارزش‌های ما شوند؛ همان‌قدر که زمانی راهروهای آرام و مرمرین گالری‌ها چنین بودند.
        

          تمام‌قد از این کتاب ممنونم که علی‌رغمِ ترجمه نه‌چندان سلیس و سخت‌خوان بودنش، مُهرِ پایانی بود بر  بخش بزرگی از تعارض‌های درونی من در بابِ "تقابل"ِ شغل و علایقم، که دریافت‌هایم از این کتاب، آن را بیشتر از قبل برایم به "تعامل" تبدیل کرد.
.
یک امتیاز کمتر بابت ترجمه سخت و کیفیت بسیار پایین عکس‌های کتاب
        

          زمانی که این کتاب را در قفسه کتابفروشی به دست گرفتم، بخش "کارکردهای هنر" آن من را مشتاق به خواندن کرد و البته که از مطالعه آن بخش هم بسیار لذت بردم و نکته آموختم؛ اما سایر بخش‌های کتاب به مزاج بنده آن قدرها خوش نیامدند و انتظاراتی که در ابتدای مطالعه در من ایجاد شده بود را برآورده نکردند.
کلیشه و اطناب زیادی در متن وجود داشت. همین طور چاپ سیاه و سفید عکس‌ها، که البته به‌جهت اقتصادی شدن قیمت کتاب اقدام خوبی از جانب نشر چشمه بود، مجددا باعث دلزدگی من شد؛ چرا که بخش زیادی از محتوای کتاب به شرح و تفصیل عکس‌ها پرداخت کرده بود. 
مخلص کلام این‌ است‌ که‌ متأسفانه از مطالعه  کتاب لذت کافی را نبردم و این درسی شد که پیش از خریدهای آتی، جستجوی بیشتری را درباره کتاب‌ها انجام دهم. 
        

          *از نظر من*:
این کتاب می تواند نگاه شما را حتی به دنیای صنعتی امروز تغییر دهد، و می تواند در لایه های عمیق وجودی شما کاری کند تا گرایش هایی بسیار مهم و متنوع به گشت و گذار در تاریخ هنر و فلسفه هنر به وجود بیاید. این کتاب هنر را از آسمان به زمین می آورد!
این کتاب را دوبار بخوانید.