ممکنه در نگاه اول فکر کنید از اون کتابهای زرد موفقیته ولی اصلا اینطور نیست. برعکس، نویسنده کاملا برضد مفاهیمی مثل حال خودتو خوب کن و انرژی مثبت و این جور اراجیفه. اسم کتاب هم ممکنه در ظاهر گول زننده باشه. کتاب ترویج بی خیالی نمیکنه بلکه تاکید داره که تره‌هامونو برای هرچیزی خرد نکنیم. 
کتاب خیلی منسجم نیست و در مورد مطالب پراکنده‌ای حرف میزنه اما میتونم بگم اکثر مطالبش رو دوست داشتم و موقع گوش دادن به نسخه صوتی کتاب همه‌ش میگفتم بسه دیگه مارک منسن، انقدر حق نگو! البته بماند که نویسنده ش یه خورده بی ادبه!
        

          کتابی که همه صحنه های زندگیتون رو جلو چشمتون میاره کتاب نیست.
این کتابا عین همنشینی با یه دوست میمونن، که بدون هیچ حاشیه ای از تجربیات و درس های ناب زندگیشون براتون تعریف میکنن.
کتاب اینقدر ساده و صمیمانه نوشته شده که حتی فونت کتاب هم این پیام رو منتقل میکنه.
ولی ابدا مفاهیمش ساده نیست. به خاطر زبان ساده اش میشه سرسری خوند و رد شد ولی بخش هایی از کتاب چنان شما رو تاچ میکنه که تا عمر دارین فراموششون نکنین.
        

          تموم شد.
نمیتونم بگم چقدر خوندنش بهم کیف داد.
کتابای توسعه شخصی نه تنها مورد علاقم نیستن، حتی نزدیک به مورد علاقمم نیستن و شاید توی سال یکی دوتاشونو به زور بخونم، ولی این کتاب...
خیلی فراتر از هر کتاب و هر چیزی بود که درمورد بحث توسعه شخصی (اگه بشه اسمشو این گذاشت) خونده بودم و شنیده بودم. خیلی متفاوت بود.
اول از همه اصلا شعار نمیداد. خیلی ساده، یه سری داستان از زندگی خودش و چیزای دیگه تعریف میکرد و بعدش ازشون به نتیجه گیری میرسید.
دوم اینکه میشه گفت کل این کتاب، مثال بارز این بود که "هر چیز عمیقی نباید به زبون سخت و قلمبه سلمبه گفته بشه" موضوعات عمیق رو میشه به ساده ترین زبون گفت و یاد گرفت و ازشون استفاده کرد.
سوم اینکه، این دیدگاهی که مارک منسن به زندگی داره، نسخه خیلی کامل شده و فکر شده از دیدگاهی بود که من قبل از خوندن این کتاب به زندگیم داشتم. شاید یکی از دلایلی که خیلی از خوندنش لذت بردم همین بود که انگار یه سری افکار نصفه نیمه‌ام رو کامل میکرد و یه رنگ دیگه ای بهشون میداد.
چیز جالب دیگه این بود که بعضی موضوعات کتاب انقدر برام جالب بود و ذهنمو درگیر میکرد که تا مدتها بهشون فکر کردم، با بقیه درموردشون حرف زدم و نظرات اونارم شنیدم و انگار فضایی به وجود میومد که این مفاهیم رو توی مغزم هی پراسس کنم و بهشون فکر کنم و انقدر بپزمشون که توی ذهنم حک بشن. این چیزیه که یه کتاب توسعه شخصی رو متفاوت میکنه. اینکه صرفا دستورالعمل نباشه، مفاهیمی باشه که بهشون فکر کنی و به روش خودت توی زندگی به کارشون ببری.
واقعا هر کسی باید این کتابو بخونه توی زندگیش.
پی نوشت: زبان اصلی کتاب به انگلیسی خیلی روون و راحته (حداقل برای من بود) و چون ترجمه رسمی درستی توی ایران ازش موجود نیست، فکر میکنم بهترین کار زبان اصلی خوندنش باشه