بعضی فیلم‌ها و کتاب‌ها را اول که دیدم و خواندم، خوشم نیامده اما کم‌کم به مرور زمان و بدون اینکه دوباره آن‌ها را ببینم یا بخوانم، برایم جالب شده‌اند. فیلم‌های کیارستمی برایم این‌چنین بودند. اول، صرفاً به خاطر اسم معروف کیارستمی، دو سه فیلمش را دیدم. «خانه دوست کجاست؟» بد نبود ولی «زندگی و دیگر هیچ» و «طعم گیلاس» برایم هیچِ هیچ بودند و با ضرب دو دیدمشان که فقط تمام شوند. اما کم‌کم در این دو سه سال اخیر، همان تحول مذکور برایم رخ داد و علاقه‌مند شدم آثار بیشتری از کیارستمی ببینم. الان دیگر خیلی پرت نیست اگر بگویم که دوستدار سینمای کیارستمی هستم (دست‌کم فیلم‌های پیش از سال 1378، بعدی‌ها را هنوز ندیدم).
این کتاب را هم در قسمت سینمای کتابخانه، مدت‌ها بود که می‌دیدم و می‌خواستم آن را بردارم. کتابی که گفتگومحور باشد، در مورد کیارستمی باشد و خوش‌چاپ هم باشد، حیف است که در کتابخانه دست‌نخورده بماند.
کتاب، مجموعه‌ای از گفت‌وگوهای گادفری چشایر، منتقد آمریکایی، با عباس کیارستمی است. چشایر که خود از طرفداران سینمای کیارستمی است، از اولین فیلم کیارستمی (نان و کوچه) شروع می‌کند و تا آخرین فیلم او در آن زمان (باد ما را خواهد برد)، به ترتیب در مورد فیلم‌ها با او صحبت می‌کند. اینکه ایده اصلی فیلم چه بوده، کار چگونه پیش رفته و در طی کار چه اتفاقات جالبی رخ داده، از مهم‌ترین چیزهایی است که در هر گفت‌وگو وجود دارد و علاوه بر این‌ها، در خلال گفت‌وگوها نظرات کیارستمی در مورد فیلم‌سازی، فیلم خوب، زندگی، حکومت و ... نیز برایمان آشکار می‌شود.
در پایان نیز دو مقاله و یک مصاحبه دیگر به کتاب چشایر افزوده شده است. مقاله‌ها را دو نویسنده خارجی نوشته‌اند. یکی‌شان مروری کلی بر کارهای کیارستمی و نگاه سینمایی اوست که پس از درگذشتش نوشته شده است و دیگری در مورد چرخش دیجیتالی کیارستمی. مصاحبه‌ی افزوده شده هم کار خود مترجم است که سال‌ها پیش با کیارستمی در مورد موضوعات مختلف صحبت کرده‌اند.
برای من کتابی شیرین و خواندنی بود و البته بسیار آموزنده.